ABD başkan yardımcısı Biden’ın Türkiye seyahatinde Erdoğan’ın ayarı, Davutoğlu’nun ‘El Kaide New York’ta hendek kazsa ne yapardınız?’ sözleri konuşulabilir, tartışılabilir, bunun üzerine yazılar da yazılabilir, Biden’ın lokum üzerine yaptığı pazarlık, peştamal alması gezi ekine yazılacak yazılar kategorisinde kendine yer bulacak cinsten ayrıntıları içinde barındırıyor.

Ama bunların hiçbirisi Erdoğan’ın ayarı dahil şu gazetelerin soytarılıklarının önüne geçemiyor.

Geçmişte çalıştıkları gazetelerden çıkarılanlar, Doğan Grubu’ndan muhalif ne kadar gazeteci varsa Biden’a şirinlik yapmak ve Türkiye’yi şikayet etmek için sıraya girdiler.

Allah’ım ben hayatımda böyle bir eziklik görmedim. Amerika’da eğitim alan orada da gazetecilik deneyimi olan Aslı selfie çekerken not düşüyor ‘Biden’la ne konuştuk?’

Biden’la ne konuşabilirsiniz ki?

Türkiye’yi uyduruk analizlerinizle suçlu çıkarak doktrinler hazırlamışsınızdır diyeceğim ama doktrin falan size çok uzak.

Twitter’da yazılan yalan haberleri ve fotoları paylaşmış olabilirsiniz. Bu kadar muhalif bir araya gelince konu mutlaka Türkiye’nin içinde bulunduğu demokrasi dışı durum olmuştur.

Neden çünkü 1 Kasım’da seçimler olmadı ve millet oy kullanarak AK Parti’yi iktidara getirmediler.

Bir de şu Erdoğan yok mu! Hani yüzde 52 oyla seçilen antidemokratik lider!

Bakın bu toplanan şahısların çaplarının ne olduğunu anlamak için alleme-i cihan olmaya gerek yok.

Kendine büyük payeler veren bir gazeteci ( Cüneyt Özdemir) Jill Biden’ın ( Joe Biden’ın eşi) kendisine İngilizce Merhaba Cüneyt demesini bando mızıka çalarak kutluyor.

Şöyle diyor ama nasıl bir heyecan var:

Biraz önce Özel kalemi benimle tanışmış ve kartımı almıştı.

Çıkışta Jill Biden masamızda durdu ve İngilizce 'Merhaba Cüneyt nasılsın?' dedi.

Ben de kendisine 'Türkiye'ye hoşgeldiniz' dedim.

Bu nasıl bir ruh halidir yarabbi! Daha düne kadar solculuk oynayıp, ‘Kahrolsun Amerika’ mavraları eşliğinde kapitalizmin en büyük binasında filtre Amerika kahvelerini içenler bir kurtarıcı bulmuş gibi Biden’a sarılıyor.

‘Ne olur bizi kurtarın. Burada çok mutlu değiliz. Güvenlik politikaları bla bla bla…’

Bu ruh haline son bir söz: 1940’larda olsa şikayetiniz bir işe yarardı ama o devirler çoktan geçti be canım! Yani artık Marshall yardımı alan müstemleke bir memleket yok. Atlantik’in öteki tarafına, Kızılderililer’e su taşıyan bir ülke var. 

serkan.ustuner@haber7.com

twitter: sustuner