I.Ramses devrinin bir şairinin sözleri:

"Bu Uhtun ( Tanrı) ne kadar ihtiras sahibidir? Çocuğumun ağzına koymak istediğim lokmaya göz dikmekte ve onu koparmaktadır. Bu aç gözlü tanrılar ne zaman doyacaklar?"

Bu tanrılar firavunlardır. Bugünkü temsilcileri ise güçsüz ülkeleri sömüren, başta Amerika olmak üzere, emperyalist Batı dünyası ve onların yerli işbirlikçileridir. Fransız ihtilalinden sonra, kilise hegomanyasının çöktüğü, eski kültürün kovulmasıyla yerine çok daha cani bir burjuva kültürünün gelmiş olduğudur.

Böyle bir giriş neden mi yaptık?

Bugün hala bu sömürü düzeni devam ediyor ve buna karşı direnç gösterebilen tek ülke var. O da Türkiye. 3 milyon muhacir kardeşimizi vatanımızda barındırmamız, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Dünya beşten büyüktür” söylemi ve son olarak 100 yıl önce masa başında çizdikleri haritayı yırtıp atmamız bu düzenin sahiplerinin bir hayli canını yakmış durumda.

Türk Devleti’nin sadece 450 askerle Cerablus’a girip operasyon yapmasına şaşırıyorlar. Buna şaşıranlar da Müslüman kanından beslenen vampirler ve onun aydın bozuntusu şükeraları.

‘Biz toprakları değil, gönülleri fethetmeye gidiyoruz’ diyerek İstanbul’u fetheden bir neslin ahvadıyız.

Nasıl ki, Fatih Sultan Mehmet Han’ın bu kutlu beldeyi fethiyle kölelik düzeni yıkıldıysa, bunun mirasçısı olan devlette şu anda bu düzene amiyane tabirle kafa tutuyor.

100 yıl önce kurulan oyun bugün bozuluyor. 15 Temmuz’dan itibaren Türkiye üzerinde oynamak istedikleri tüm stratejileri çöktü.

Türkiye’nin Fırat Kalkanı operasyonuyla da toparlanmadan ayrı bir darbe yediler. Suriye’de bel bağladıkları YPG  ve DAEŞ adlı iki terör örgütünün Türk askerini görünce karşılıklı etek alışverişine girdiklerini görünce oradan da ayrı bir çöküntü yaşadılar.

Nasıl oluyor da Suriye halkı Türk askerini görünce sevinç naraları atıyor? Suriyeli çocuklar neden ‘Şükren Erdoğan’ sloganları eşliğinde askerimize sarılıyor?

Hangi topraklara girerlerse girsinler geride: Acıdan, mezalimden, kandan başka bir şey bırakmayan ABD ve Batı bunun nedenini hiçbir zaman anlayamayacak.

Osmanlı İmparatorluğu’nun çekildiği yerlere baktığımızda ardında karışıklıktan, kaostan ibaret devletler görüyoruz. Batı Asya’nın huzurlu olduğu tek zaman dilimi Devlet-i Aliyye’nin sancağının dalgalandığı vakitlerdir.

Şimdi 300 yıl sonra ayağa yeniden kalkmak için devlet tüm argümanlarıyla seferber. İçeride ve dışarıda önce temizlik zamanı. FETÖ adlı tarihin en hain örgütünden içeride kurtulurken, dışarıda ise sınır güvenliğimiz için yapılan Cerablus operasyonuyla YPG ve DAEŞ adlı iki terör örgütüne en büyük darbeyi vuruyoruz. Böylelikle yıllardır söylediğimiz güvenli bölge stratejisi de kendiliğinden oluşuyor.

Masada çizdikleri haritalar ilk kez ellerinde kalan küresel güçlerin saldırıları bitmeyecek. Diriliş; meşakkatli bir o kadar da çetin geçecek. Durmayacaklar ama millet ve devlet sırat-ı müstakim üzere beraber yürürse bundan sonra gelecek tüm belalar da yerle yeksan olacak.

Ne diyordu üstat:

Yarın elbet bizim elbet bizimdir!

Gün doğmuş gün batmış ebed bizimdir!

serkan.ustuner@haber7.com

twitter: sustuner