80'li yıllarda ben Ankara’da öğrenciydim. Ulus Postanesi’nden Adıyaman’a ‘karşı taraftan ödemeli’ telefon yazdırırdım.

Cebimizde para-pul olmadığından uydurduğumuz bir yoksul icadıydı ödemeli yazdırmak. Birçok öğrenci tarafından da kullanılan milli sporlarımızdan birisiydi.

Karşı taraf ödemeli bir çağrı alınca, çağrıyı yapanın sıhhat ve afiyette olduğunu anlar ve çağrıyı kabul etmediğini belirtirdi. Böylece kimsenin cebinden para çıkmadan iletişilmiş olunurdu. Teknolojik bir icadı, kendi amacı dışında kullanmak konusunda kimseler elimize su dökemez.

Şanzımanlı çamaşır makinesinde ayran çalkalayan ve yağını süzen bir milletiz biz. Üretici firma, bu durumu görünce aynı makinenin ‘yayık’ versiyonunu çıkarmıştı da kimseler itibar etmemişti.

Yazının devamını okumak için tıklayın