Katedral’de namaz kılınır mı kılınmaz mı? İşin dini boyutu benim uzmanlık alanım değil.  Dini açıdan değil de biraz siyasi açıdan meseleye baktığımızda bazı sıkıntıları görmek mümkün.

Nedir onlar. Mesela Amerikalı Müslümanlar katedralde Cuma namazı kılarlarken, Hristiyan bir kadın onları protesto etmiş, “etrafta bir sürü cami var neden orada kılmıyorsunuz namazınızı” demiş.

Kadın haklı, cami varken kilisede namaz kılmanın amacı nedir?

Hutbesinin dinler arası diyalog olduğu katedraldeki Cuma namazından sonra diyalogcu Hristiyanlar da Washington’daki ya da herhangi bir Müslüman başkentteki bir camide Pazar ayini yapmak isterlerse ne cevap veririz?

“Hay hay” mı deriz, karşı mı çıkarız. Karşı çıkarsak bunu nasıl savunuruz?

Washington’daki manzara böyle. Amerikan Başkanlarının cenazelerinin kaldırıldığı Amerikalılar açısından tarihi ve dini önemi büyük olan Ulusal Katedral’de Cuma namazı kılınıyor. Hutbede de dinler arası diyalog çağrısı yapılıyor.

Ya Kudüs’te neler oluyor? Bir avuç Filistinli Müslüman, Mescid-i Aksa’ya Yahudi girmesin diye canını ortaya koyuyor.

Yahudiler 2 yıldır Mescid-i Aksa’ya girip kendi dini inançlarına göre ibadet ediyorlar. Filistinliler ayaklanıyor. Cami Müslümanlara kapatılıyor. Askerler İslam’ın ilk kıblesine postallarıyla basıp, el bombaları atıyor, kapı, çerçeve indiriyor.

İsrail’in amacı Mescid-i Aksa’ya Yahudilerin de girebilmesi. Zaten artık giriyorlar bundan sonraki aşamada Mescid-i Aksa’yı ikiye bölüp yarısını sinagog olarak kullanma derdindeler. Planın en son kısmında ise Aksa’nın komple yıkılıp yerine Yahudi mabedinin inşa edilmesi var.

Müslümanlar olarak çok hassas bir süreçten geçiyoruz. Allah-u ekber diyerek kafa kesen IŞİD terörüne karşı İslamiyet’in güzel yönlerini Hristiyanlara Yahudilere anlatmaya çalışmak elbette olumlu bir yaklaşım.

Ama bunun bir adım ötesinde risk var. Dinimizi anlatırken Hristiyanlarla Yahudilerle diyalog adı altında dini alışverişte bulunmak hiç de masumca bir davranış değil.

Zira Yahudi’nin de Hristiyan’ın da şu an istediği bu.

Washington’da Müslümanlar katedralde Cuma namazı kılarken, aynı gün Kudüs’te İsrail, Mescid-i Aksa’daki yaş sınırlamasını kaldırdı, bütün Filistinlilere “gelin rahat rahat namazınızı kılın” dedi.

Aynı saatlerde ABD Dışişleri Bakanı John Kerry, Ürdün’de İsrail Başbakanı Netanyahu ile görüşüyordu, “bırakın Müslümanlar girsinler namazlarını kılsınlar” dediler.

Sanki lütfettiler. Bir Müslümanın bir camiye girmesine bir Yahudi ya da Hristiyan nasıl karışabilir, buna nasıl engel olabilir veya nasıl izin verebilir? Bunu sorgulayan kimse olmadı.

Evet Aksa’da yaş sınırını kaldırdılar. Çünkü yarın öbür gün diyecekler ki, “siz namaz kıldınız, biz de 7 kollu şamdanla ayin yapalım”.

Gidin bakın Filistin’de El Halil kentine. Halil İbrahim Camine. Hazreti İbrahim’in, oğlu Hz. İshak’ın, eşlerinin makamlarının içinde bulunduğu o kutsal caminin yarısı sinagog. Yahudi bayramlarında cami olarak kullanılan kısmı da Yahudilere tahsis ediliyor.

Bunu gözüyle gören, tanık olan, camiye giremeyen, girdiğinde Yahudi’yi de içeride bulan Filistinlinin içi sızlıyor.

Amerikalı, kendi katedralinde Cuma namazına nasıl izin veriyorsa Yahudi’nin Mescid-i Aksa’da, Hristiyan’ın ise bir camide ayin yapmasına da her an “karışmayın” diyebilir.

Yoksa Mescid-i Aksa’nın batı duvarındaki ağlama duvarıyla yetinirler, “benim mabedim burası, onlarınki orası” derlerdi.

Dine saygının kralı da bu olurdu. Ama demiyorlar, hepsine sahip çıkıyorlar. Bari bizler de “kilisede Cuma namazı” projelerine kanıp, onların bu tuzaklarına ortak olmayalım.