İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevat Zarif, İsviçre'deki görüşmelerin başarıyla sonuçlanmasından o denli mutlu olmuş ki, bu mesajı Twitter aracılığıyla sanal âlemde duyurmadan edemedi. Benzer biçimde, Cumhurbaşkanı Ruhani de tweet atarak bir anlaşmaya varıldığını, anlaşma metninin yazımına başlanacağını ve haziran sonu itibarıyla kesinleşeceğini duyurdu. 
İran bu anlaşmaya çok ciddi biçimde ihtiyaç duymaktaydı. Lozan kenti bir kez daha tarihi bir dönüşüme tanıklık etti mi, onu önümüzdeki aylar ve hatta yıllar gösterecek. Ancak 1980'den bu yana, uluslararası planda "parya" muamelesi gören, son yıllarda da uygulanan ambargo yüzünden ekonomisi büyük ölçüde çöken İran açısından, bu anlaşma kaçırılmaması gereken bir "normalleşme" fırsatı olarak duruyor. 
İranlı yetkililer, haberin duyulmasından sonra Tahran halkının ve diğer büyük şehirlerde yaşayan İranlıların sokaklara inerek saatlerce sevinç gösterisi yapmalarından etkilenmiş olsalar ki, anlaşmanın ABD-İran ilişkileriyle ilgisi olmadığının altını çiziyorlar. İktidarda bulunan Şii ruhban sınıfı temsilcilerinin bir bölümü ile Devrim Muhafızları komutasının tutucu kesiminin, bu anlaşmanın ABD ile yakınlaşma olarak addedilmemesi gerektiği konusunda çok katı bir tutum içinde olduklarını tahmin etmek zor değil. 
Başkan Obama, İran ile nükleer anlaşmayı hayata geçirmekte başarılı olursa, Küba'dan sonra ABD dış politikasında ikinci önemli ve son derece olumlu adımı atabilmiş olacak. İran'ın bölgede oynadığı olumsuz rol de, büyük ölçüde dizginlenebilecek.

Yazının tamamını okumak için tıklayınız...