Ali Koç’un çözmesi gereken ilk konu; bu garip yetki-sorumluluk kargaşasını çözecek, karizması, CV’si, gücü tartışılmayacak bir teknik direktör. Aynen 1995 yazında Kadıköy’e adım atan Carlos Alberto Parreira gibi. Parreira’nın öğrencisi Erol Bulut bu özelliklere sahip mi, sanırım herkesin kafasındaki soru da bu.

Aykut Kocaman, Tayfun Korkut, Erol Bulut, Bülent Uygun’un hepsi Parreira’nın öğrencileri. Hepsini de bir parça Parreira’ya benzetiyorum ben. Aslında bugünkü Fenerbahçe de 1995 yazındaki takıma fena halde benziyor. Kulüpte sanki yüzde 95 azot, yüzde 1 oksijen mevcutmuşçasına zor nefes alınan garip bir ekosistem var. O gün bu kötü enerjiyi Carlos Alberto Parreira yok etmiş, kulübü düzlüğe çıkarmıştı. Fenerbahçe’nin bugünkü ihtiyacı da bence Parreira gibi güçlü ve karizmatik bir lider. Parreira’nın öğrencisi Erol Bulut bu özelliklere sahip mi, sanırım herkesin kafasındaki soru da bu.

Şutta lider sıralamada ise yedinci

Fenerbahçe’nin 2019-2020 sezonu bence üniversite tezlerine konu olabilecek garip bir hikâye. Takım, yüzde 58,5 ile ligin en fazla topla oynayan ekibi. Topla da boşuna oynamamışlar, OPTA verilerine göre 34 maçta 437 şutla bu alanda da açık ara liderler. Şampiyon Başakşehir 403, ligin en golcüsü Trabzon 358 şutla bitirmişler sezonu. Fenerbahçe’yse yedinci! Üstelik sezon bittiğinde hepimizin hissettiği şey, Fenerbahçe’nin şanssız olduğu değil, bu yedinciliği hak ettiği, belki bir-iki basamak daha yukarıda olabileceği idi ancak...