Yarın, 10 Kasım, Atatürk’ün 73. Ölüm Yıldönümü.

Peki, Kemalizm’in ölüm târihi nedir?

Öyle şaşkın şaşkın yüzüme bakmayınız, lütfen! Sizler Kemalizm’i hâlâ ber-hayat mı sanıyorsunuz?

Hatâ! Kemalizm sizlere ömür ama ölüm târihi mevzuunda rivâyât muhtelif. İlk defâ 10 Kasım 1982 târihinde, soğuk ve karanlık bir Stokholm ikindisi, solgun ve ölgün bir meydana bakan bir otel odasında bu sorunun cevâbını araştıran ve “Üçüncü Cumhûriyet yâhut Kemalizm’in Ölüm Târihi Nedir?” başlığını taşıyan bir deneme kaleme almışdım. O yüzden de bâzı çevrelerden bir dayak yemediğim kalmışdı. Merâk eden piyasada bulabilirse, ki sanmıyorum, benim “Bloknot - Çekmece Yazıları” adını taşıyan kitabımdan o metnin tamâmını okuyabilir. Ama ben yine sevâbına bir özetini vereyim ki genç nesiller âbâd olsun!

Kemalizm’in ölüm târihini tesbît için evvelemirde onun ne olduğuna bakmak gerekir. Çünki en geç 11 Kasım 1938’den bu yana muz gibi ne niyetine yerseniz o lezzeti veren bir acâib yutturmaca olarak ırzına geçilen bir kavramdır.

Bir kere Kemalizm, şu mâlûm ve mâhut Altıok’da belirtilen “Cumhûriyetçilik, İnkılâbcılık, Halkçılık, Devletçilik, Laiklik ve Milliyetçilik” değildir! Bunlar CHP’nin 1935 Yılı Programı’nda ifâdesini bulan birtakım süslemelerdir ki aralarından bâzıları, meselâ “devletçilik” zâten onyıllar önce çöpe gitmişdir.

Hayır, Kemalizm’in iki “ana ve vazgeçilmez” özelliği vardır ki bunlar

- Hâkimiyet-i Milliye

ve

- İstiklâl-i Tâm kurallarıdır.

Yâni ulusal egemenlik ve tam bağımsızlık!

(Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)

Yağmur Atsız / star