Yitik Hazine Yayınları'nın masama kadar getirme zahmetine katlandığı "Sivas'ın Resmi" var elimde.  

"Hangi resmi?" diye doğru soruyu soralım önce. 

O kadar çok resmi varki Sivas'ın... Her biri diğerinden farklı... Ama hepsinde aynı hüzün, hepsinde aynı fukaralık, hepsinde aynı çaresizlik...  Hepsinde aynı yangın...

Resimlerde görünmeyen tek şey, Sivas'ı yakan ateşleri kimin körüklediği...

Ellerimdeki resimler çekildiğinde henüz Madımak Oteli inşa edilmemişti. O zamanlar Madımak denilince adı Sivas'la birlikte anılan ot için yakılmış neşeli türkü gelirdi akla...  Otelin de adını o türküden aldığı ortada zaten... Ve maalesef otelle birlikte o güzelim türküsü de yakıldı Sivas'ın...

Sivas'ın 2 Temmuz'daki en iyi resminin nereden çekileceğini işaret ettiğim yazımda, ifade etmiştim artık Madımak denildiğinde akla o türkünün değil bir katliam mekanına dönüşen otelin gelmesinden duyduğum büyük üzüntüyü. (Bknz: 2 Temmuz'un en kusursuz resmi)

II. Abdülhamid’in fotoğraf arşivinden çıkan Sivas'a dair fotoğraflar ve belgelerin Ahmet Turan Alkan ve Haluk Çağdaş tarafından tasnif edilip, yorumlanmasıyla oluşturulmuş tarihi öneme haiz Sivas'ın Resmi kitabının sayfaları arasında gezinirken 46 ve 47. sayfalara yerleştirilmiş Vilayet Konağı resmindeki insanlara takılıyor gözüm....

Uzun uzun inceliyorum, yüz hatlarını seçmek nerdeyse imkansızlaşmış o insanları: Vilayet kapısının sağ kanadında ayakta bekleyen dört üniformalı, sol kanadında nöbetçi kulübesinin önünde hazır ol vaziyetinde nöbet bekleyen bir er ve arkasındaki bahçe duvarının önünde ikisi banka oturmuş biri yaralı, 5'i yere çömelmiş biri ayakta tam 8 ayrı Sivaslı! Ve Hükümet meydanının sağında olup fotoğrafın kadrajına soldan girmiş bir düzine kadar insan daha! Kim bilir yüreklerini yakan hangi ateşi söndürebilme umuduyla oradaydılar? 

Belli ki o zaman da "yanık Türküler" söyleniyormuş Sivas'ta...

Sivaslı'nın bağrı her dem yanıktır işte bu yüzden...

Sivaslının başını her devirde başka ateş yakmıştır...

Hern ne kadar son yazılarında "davalı" izlenimi verse de Sivaslı'nın bağrını Cumhuriyet döneminde yakan ilk ateşi en iyi tanımlayanlar arasındadır üstelik bu kitapta imzası bulunan Ahmet Turan Alkan. Ötüken neşriyattan çıkan "İstiklal Mahkemeleri ve Sivas'ta Şapka İnkılâbı Duruşmaları" adlı eserinde ayrıntılarını ana hatları ile bulabilirsiniz; 25 Kasım 1925'te Sivas'ta kurulan ve 3 gün içinde sonuçlandırılan İstiklal Mahkemelerinin "Sünnileri" yakan kararlarını.

Komplo açıktır.

Kaderin cilvesine bakın:

Kimin ne amaçla astırdığı bulunamayan ve içeriği hâlâ bilinmeyen, "Sünni" inanca ters düştüğü iddiasıyla Cumhuriyet Rejimine sövüp sayan bir yaftadan hareketle kurulan ve 3 günde sonuçlanan çok sanıklı davanın adaletsiz kararları "Sünnileri" yakarken; 2 Temmuz 1993'te Sivas'ta, "Sünni inançlara ve devlete" sövülüp sayıldığı, iddialarıyla "Alevi" katliamına dönüşen menfur hadiseler sonucu açılan davada, 15 yılda sonuçlandırılamadığı için verilen zaman aşımı kararının sonuçları zahirde ''yargılanan'' "Sünnileri" kurtarıyor görünüyor.

Gerçekten öyle mi peki?

Resme biraz daha geriden bakarsanız, kararın sanık olarak ''yargılanan'' "Sünnileri" kurtarırken, ''yargılanamamış'' görünen ama haklarında yargı kararı varmış gibi suçlanan "Sünnileri" zorda bıraktığı ve "Sünnilerce" oluşturulduğuna hükmedilen Hükümetin devrilmesi için hazırlanan manivelanın "destek noktası" yapılmaya çalışıldığı izlenimini edinmek de mümkün...

Olaya Alevi - Sünni çekişmesi olarak bakacak kadar cahil ve çiğ bilgili değilim. Tüm "Sünni" vurgularını tırnak içinde verdim bu yüzden. Aslına bakarsanız her iki olayda da Sünniler ve Aleviler çifte kurbanlar.

Aleviler ve Sünniler, önceki "dava"larda olduğu gibi bu "dava"da da çok katı önyargılar ve "tasnif" tuzakları içine atılarak alevlerin içine içine itiliyor... 

Bu fakir en başından beri "Madımak Ateşi"nin her iki kesimi ayrı ayrı yaktığına şahit...

İşin kötü yönü, her iki tarafın kendisini yakan ateşi diğer tarafın yaktığına inandığına da şahit....

Umudum "Ateşin ateşi söndürmesiydi".  Suyun ateşi söndürmesinin imkansızlaştığı zamanlarda kullanılan bir yöntemdir: Ateşi Ateşle Söndürmek...

Ve doğanın kuralları gereği birbirine yönelmiş yangınların sönmesi gerekir...

Peki neden sönmüyor?

Çünkü birleşmiyor iki yangın! Görünmez bir engelin iki yanındaki ayrı yangınlar olarak büyümeyi sürdürüyor...

Her iki yangının büyümesini engelleyen bir şey var!

Nedir o?

Kimdir o yanmayan görünmez engeli iki yangının ortasına koyan ve sönmelerini engelleyen...

Doğru soruyu sorarak başladığımız metni gelin doğru soruyu sorarak bitirelim:

Sivas'ta yanmayan kimdir?

(Ara nağme: Korkarım çoğunuz bu bilmeceyi çözmek için "herşeyi bilen ahmak dedektifler"den yardım isteyeceksiniz... Şimdiden vah, vah!) 

Size bir ipucu vereyim: Bu metinde sözünü ettiğim her iki davanın yangını da alevlerden kendini sıyıran "gazete parçaları" ile tutuşturulmuştur...

Yanmayanların kimliğini bulabilir misiniz bilemem ama her iki yangının birleşip sönmesini engelleyen şeyi ortadan kaldıracak olanları söyleyeyim: Davasızlar...  Yani "Ben gelmedim dava için" diyebilenler...

Dünyaya dava için gelenlerin elinden kurtarılmadıkça, Sivas'taki yangın söndürülemeyecektir...

Yaşar İliksiz – Haber 7
Yasar.iliksiz@haber7.com