Şükrolsun, hamdolsun ki, direkten döndük…

Az daha Türkiye elden gidiyor, yıllardan beri Pensilvanya’da krallar gibi ağırlanan Fetoş’un ABD’ye “bedel ödeme” sadedinde ikram etmeye çalıştığı cennet vatanımız, yıllar önce plânlandığı şekilde, az daha kardeş kavgasının sahnesi oluyordu…

Sonra, Irak’a yaptıklarını yapacaklar, Cumhurbaşkanımız Sayın Erdoğan’ı “teröristbaşı” Türkiye’yi de “terör merkezi”, ilân edip saldıracaklardı. Haritayı yeniden çizecekler, bu arada PYD/PKK ittifakına da topraklarımızdan pay çıkaracaklardı.

Zaten DAEŞ, yıllar önce İngiltere Dışişleri Bakanlığı’nda bu amaç doğrultusunda kurulmuştu. 1916’da İngiliz-Fransız ittifakının imzaladığı gizli Sykes-Picot Andlaşması’nın eksik bölümleri tamamlanacak, “İttihad-ı İslâm”ın tarihi öncüsü Türk Milleti devredışı bırakılacaktı.

“Arap Baharı” bunun için plânlandı…

Irak bunun için işgal edildi…

Afganistan’a bunun için girildi…

Mısır’daki “Sisi Darbesi” bunun için devreye sokuldu (Amerika ve AB’nin bu darbeye bir türlü “darbe” diyememesi bu yüzdendir)…

“Barış süreci” bunun için akamete uğratıldı. “Ergenekon” ve “Balyoz” hikâyeleri bunun için üretildi. 15-27 Aralık kumpası bunun için kuruldu…

“Gezi Olayları” bunun için plânlandı.

Maksat Türkiye’yi durdurmak, İslâm âlemine liderlik gücünü kırmak, başa geçmesini ve yeni ittifaklarla İslâm âlemini toparlamasını engellemekti…

Bu gerçeği 15 Temmuz’daki saldırının gidişatından da okumak mümkündür. 

Öldürebildikleri kadar çok insan öldürmeyi hedeflediler…

Milletin üstüne titrediği TBMM, Beştepe Külliyesi gibi sembolleri bombaladılar…

Alçaklar, halkın yüreğine korku salmak için alçak uçuşlar yaptılar…

Bunlardan da belli ki, halka kendilerini beğendirmek/sevdirmek gibi bir dertleri yoktu. Tek dertleri kışkırtmak, kargaşa çıkartmak ve çok kan dökmekti…

Kimse kan üzerine oturamaz. Bu yüzden bundan önceki darbeciler kan dökmekten kaçınmış, halka sempatik görünmeye çalışmışlardı. Çünkü onların derdi yönetime gelmekti. Bunların derdi ise karıştırabildikleri kadar karıştırıp ülkeyi yabancı güçlere peşkeş çekmekti.

Daha önce bunu hukuk yoluyla (15-27 Aralık), Gezi olaylarıyla ve daha farklı çıkışlarla denemişler, olmamıştı. “Son çare” darbe idi. Aksi takdirde yılların emeği boşa gidecekti.

15 Temmuz’da düğmeye bastılar. Ama düğme patladı: Halkın basireti, Başbakan, hükümet ve Meclis’in feraseti, Cumhurbaşkanının cesareti, polisin salâbeti, Genelkurmay Başkanımız başta olmak üzere, ordunun büyük bölümünün sadakati sayesinde atlattık çok şükür. Atlattık, çünkü “millet” olduk!

27 Mayıs 1960 darbesinde Başbakanımızı, Dışişleri ve Maliye bakanlarımızı asmışlardı: “Dur, söz milletindir!” diyememiştik. Gözyaşlarımızı içimize akıtarak, ellerimiz böğrümüzde seyretmiştik. Çünkü henüz “millet” olamamıştık!

12 Mart 1971’de komutanlar “Muhtıra” vermiş, hükümeti istifa ettirip siyaseti kafalarına göre dizayn etmişlerdi. Yine “Dur, söz milletindir!” diyememiştik. Yine gözyaşlarımızı içimize akıtarak, ellerimiz böğrümüzde seyretmiştik: Çünkü hâlâ “millet” olamamıştık!

12 Eylül 1980’de tekrar geldiler. Hükümeti düşürdüler. Oy verdiğimiz siyasi liderleri sürdüler. Yine “Dur, söz milletindir!” diyemedik. Yine gözyaşlarımızı içimize akıtarak, ellerimiz böğrümüzde seyrettik: Çünkü “millet” olamamıştık!

28 Şubat’ta (1997) değişik tarzda geldiler. Başörtümüzle, kat sayımızla uğraştılar. Rahmetli Erbakan’ı başbakanlıktan “cebren ve hile ile” düşürdüler. Onlara da “dur” diyemedik… O zaman da “millet” olamadık.

27 Nisan 2007’de gelmeye niyetlendiler, kendi internet sitelerinde bir “e-muhtıra” yayınladılar. İlk kez hükümet direndi. İlk kez siyasi güç, “Herkes işine baksın!” diye gürledi. Hafif ürkek de olsa siyasetin arkasında yer alma provası yaptık...

Cumhuriyet döneminde, “Millet” olma yolunda attığımız ilk adım budur.

İkinci adımı ise 15 Temmuz’da attık: Bu kez imanlıydık, kararlıydık, cesurduk! Çünkü başımızda “kefeni boynunda” bir liderimiz vardı: Onun önderliğinde Pensilvanya’ya, arkasındaki Amerika’ya, İngiltere’ye ve melek maskeli şeytanlara ilk kez milletçe “dur” dedik, “dur, söz milletindir!”

Ve ilk kez “millet” olduk! Bu millet liderini bulduğunda aslan kesilir. Tarih buna şahittir, 15 Temmuz da şahit olsun.