6 Şubat depremlerinin yıl dönümünde, kimi Esad’çı bazı militanlar –başta Hatay’da- vatandaşı devlete karşı kışkırtmaya çabalarken…

Her daim destekledikleri DHKP-C’li teröristleri, aynı gün katliam yapmak için Çağlayan Adliyesine sızmaya çalışıyordu.

O teröristlerin açtığı ateşte, tesadüfen olay yerinden geçen bir Alevi vatandaşımız hayatını kaybetti.

Devlet ve millet düşmanı arsız-utanmaz güruh, teröristleri aklamak (!) için polisi suçlamaya kalktı…

Görüntüler yayınlanınca yalanları ortaya çıktı.

Bu cinayetin faili teröristler olmasa kıyameti koparırlardı…

Aksi çıkınca, cenazesi cemevinden kaldırılan talihsiz kadının vefatı ile ilgili hiçbiri ağzını açmadı.

***

Depremin yıl dönümü diyoruz yahu!

53 binden fazla kurbanı yâd ettiğimiz en üzüntülü günümüz…

Devlet düşmanlığına gelince çenesi kapanmak bilmeyenler, böylesi bir günde gelen terör saldırısı için niye dut yemiş bülbüle döndü!

Neden biri de çıkıp DHKP-C terör örgütüne hiç değilse “Bugünü mü buldunuz?” bile diyemedi?

Hiç değilse CHP…

Diyemezler…

Gezi’de nasıl devletin karşısına ‘birlikte’ dikilmişlerse, onlara yine bir şey diyemezler.

CHP ve DEM’in hem terör örgütleriyle, hem de birbirleri ile nasıl yoğrulduğunu bu hadisede şöyle de gördük ki, DHKP-C’li Pınar Birkoç daha önce CHP’li Sezgin Tanrıkulu ve DEM’li Faruk Gergerlioğlu tarafından “mağdur” olarak anlatılmış teröristti.

Bu, Meclis çatısı altında sergilenen rezaletlerden sadece biriydi.

Daha önce de pek çok teröristi Meclis kürsülerinden savunan, hatta onları Meclis’te ağırlayan iki partinin yetkili isimleri, nasıl etle kemiğe büründüklerini Çağlayan saldırısı ile aynı günlerde İstanbul Esenyurt’ta da gösterdi.

CHP’nin ilçe başkanı, beraberindeki heyetle DEM Parti binasında yapılan teröristbaşı Öcalan’a özgürlük eylemine destek ziyaretinde bulundu.

Aynı günlerde Kandil’deki terörist elebaşlarından Karasu’nun yaptığı “İttifakı sahiplenin” çağrısı sonrası Başak Demirtaş’ın adaylıktan çekilmesi dikkat çekici bulunsa da, daha sonra başka aday açıklamaları, Demirtaş’a ‘çekilme karşılığında verilen 5 milyon dolar’ iddiasına ağırlık kazandırdı.

Rüşveti kimin verdiğiyle ilgili şayiayı da yazmama gerek yoktur herhâlde.

DEM’in İstanbul adayı ile ilgili nasıl bir strateji izlenecek, onu zamanla göreceğiz.

Buradan şuraya geleceğim;

Sadece şu son birkaç gündeki hadiselerde bile nasıl ‘yılan ve çıyanlarla dolu’ bir cadı kazanı olduğu bu denli aşikâr olan taraf, nasıl oluyor da bu ülkenin aklıselim ortalama vatandaşından oy alabiliyor, bunu da benim aklım almıyor.

Diyeceksiniz ki, ekonomi.

DEM ve CHP, bir de bunların eklemlendiği terör örgütleri bu millete yüksek refah mı vadediyor ki, biz bugün “Acaba hangi aday kazanacak?” sorusunu sorabiliyoruz?

Üstelik bu yerel seçim.

Mahallî idare seçiminde, insanlar sandığa rahatını, konforunu, aldığı hizmeti artırmak için gitmez mi?

Kendisine inananları fare gibi mağaralarda yaşatan örgütlerin ‘konfor’, öleceğini bile bile adliye basmaya gönderlerin ‘özgürlük’, bunlarla yol yürüyenlerin hizmet getireceğine inandırılmış bir toplumda mı yaşıyoruz ki, bu tarafın seçim kazanma ihtimalini tartışıyoruz?

Bakın daha seçilir seçilmez Fatih Sultan Mehmed Han’ın huzuruna elleri arkasında girip, eşi Gülbahar Hatun Türbesi'ne tekme atanın verdiği mesajla, adaylığı açıklanır açıklanmaz saygılı şekilde İstanbul’u fetheden padişahın huzuruna çıkıp dua eden aday mukayesesi yapmadım…

Arada öyle bir uçurum var ki, oraya gelene kadar akşam oluyor.

Ayasofya ibadete açılacağı zaman aynı cenahın yaptığı açıklamaları hatırlayın.

CHP Genel Başkanı, daha geçen günlerde yeni Anayasa Mahkemesi üyesi Yılmaz Akçil için düzenlenen törene katılmadı.

Sebebi neydi biliyor musunuz?

Ayasofya’nın ibadete açılması ve İstanbul Sözleşmesi’nin iptalinde imzası bulunduğu için.

CHP bu… Durduğu yer belli, duruşu belli. Hele ki DEM’le iş tuttuğundan beri, bambaşka bir yüzünü daha gösterdi.

Ya bu ülkenin milliyetçi, muhafazakâr seçmeni!

31 Mart’ta milletimizin paşa gönlü hangisini seçecek, inanın merakla bekliyorum.

Türkiye gazetesi