2010 yılıydı…

O dönem “Başkan Yardımcısı” olan ABD’nin önceki Başkanı Joe Biden, bir basın toplantısına alnında “siyah” bir lekeyle katılmıştı.

ABD’nin ilk “Katolik Başkan Yardımcısı” olan Biden’ın alnındaki bu leke, onun “Ash Wednesday” yani “Kül Çarşambası” ayinine katıldığını ele vermişti.

Katolik dünyasının 40 gün süren büyük orucu başlamadan önceki son çarşamba günü kutlanan bu ayine katılan Biden, birilerinin “Beyaz Saray’da resmi görevdeyken laikliğe ayıkırı davranmamalı”, “dinini afişe etmemeli” şeklindeki eleştirilerine aldırmadan ayine katılmış, palmiyelerin yakılmasıyla elde edilen ve zeytinyağı ile karıştırılan küllerden alnına bir haç çizdirmişti…

Kameralar karşısına geçerken de bu siyah lekeyi temizleme ihtiyacı bile hissetmemişti.

Ertesi yıl, yani 2011’de ise…

Bu kez dönemin Almanya Başbakanı Angela Merkel, Köln kentinde, yaklaşık 1,5 milyon kişinin katıldığı ve Almanya’da “Aschermittwoch” adıyla kutlanan “Kül Çarşambası” etkinliklerine eşlik ederek, şekilden şekle girmişti…

Ayin sonunda ise Almanların “laikliği” hiçbir zarar görmemişti.

Dün de…

ABD’nin yeni Dışişleri Bakanı Marco Rubio, alnında haç işareti ile kameralar karşısına geçerek, 7 Ekim 2023’ten beri Siyonist katillerin hedefi olan Hamas’ı tehdit etti.

ABD Başkan Donald Trump’ın Hamas’a yönelik, “Esirleri şimdi serbest bırakın. Yoksa kıyamet kopacak” şeklindeki skandal sözlerini hatırlatan Rubio, “Eğer bir şey yapacağını söylüyorsa, yapacaktır. Bu yüzden bunu ciddiye alsalar iyi olur” sözleriyle Trump'a arka çıktı.

Tabii…

11 Eylül saldırılarının ardından yaptığı ilk konuşmalardan birinde, “terörizm” kisvesiyle Müslümanlara karşı “haçlı seferi” başlattığını açıklayan George W. Bush’un sözlerini hatırlayanlar…

Rubio'nun alındaki haç ile açıklamalarını birlikte değerlendirdiğinde bunun simgesel bir anlamı olduğunu düşündü.

Fakat gerçek kısa sürede ortaya çıktı ve ABD Dışişleri Bakanının alnındaki haç işaretinin, Hıristiyan âleminin tam 40 gün sürecek oruç döneminin başlangıcı olan “Kül Çarşambası” sebebiyle yapılan bir dini ritüel olduğu anlaşıldı.

Hem ibadetlerinde hem de siyasetlerinde dini semboller kullanılmasından rahatsızlık duymayan “Laik Amerikalılar” da Rubio'nun alındaki haçı gayet doğal karşıladı.

Ülkede benimsenen “laiklik ilkesi” bu tablodan hiç zarar görmedi.

*

Aynı saatlerde ise Ramazan ayının tüm coşkusunun hissedildiği Türkiye’de, birileri “oruç” yüzünden “laiklik” atakları geçiriyordu.

Türkiye’yi yönetmeye talip olduğunu iddia eden ana muhalefet partisi CHP’nin yöneticileri, “Ramazan'ı güzel etkinliklerle kutlayın” diye okullara yazı gönderen Milli Eğitim Bakanlığı’nı hedefe koyarken…

Bazı çakma aydınlar da..

İstanbul Esenyurt’ta bir ilkokulda “Ramazan geldi Ramazan” ilahisini söyleyen öğrencilerin videosunu kendi kişisel sosyal medya hesabından yayımlayan İstanbul Valisi Davut Gül’ün paylaşımı nedeniyle histeri krizlerine tutulmuştu.

Neymiş efendim, “Çocuklara ilahi okutuluyormuş.”

Tabii seküler kesimin siyaset ve fikir adamları bu tür işlerle meşgul olurken…

1915 olaylarından sonra Ermeni sahibi ülkeyi terk ettiği için sahipsiz kalan Matosyan Matbaası’nda yayın hayatına başlayan ve tam 100 yıldır milletin mukaddes değerleriyle kavga eden Cumhuriyet gazetesi de Batılı efendilerinin alnındaki haçı görmek yerine…

Hemen her sene yaptığı gibi bu Ramazan ayında da “provokatif” içerikli haberlerini ihmal etmiyordu.

Yıllardan beri bilinçli ve planlı olarak devreye soktuğu suni gündemlerle kesintisiz her Ramazan ayında ülkenin huzurunu hedef alan...

Orucu bahane ederek, “Sahurda içki içene dayak atıldı”, “öğretmen oruç tutmayan öğrenciyi dövdü”, “Oruç tutmayan çocuk yurttan atıldı” şeklinde düzmece haberlere imza atan Cumhuriyet gazetesi, bu sene de kafayı oruç tutmayan vatandaşların yemeğine taktı.

Sokaklarda alenen yemek yiyenleri, oruç tutan vatandaşların yüzüne sigara üfleyenleri ve Müslümanların ibadetine saygı göstermeyen şımarıkları görmezden gelen Cumhuriyet yöneticileri…

“Vicdan” ve “din özgürlüğü” gibi gerekçelerle oruç tutmayanlara saygı gösterilmesini, onların mağdur olmaması, rahatlıkla yiyip içmeleri için devletin tüm imkânlarının seferber edilmesini istiyor.

Daha düne kadar, dindar kamu personelinin “Cuma namazına” gitmesi için talep ettiği basit bir mesai saati düzenlemesini bile laik rejime tehdit olarak gören malum gazete ve yöneticileri…

Ezici çoğunluğu Müslüman olan bu ülkede, üstelik “personel yetersizliği” gibi teknik nedenlerle Ramazan boyunca bazı kamu kurumlarında yemekhanelerin kapatılıp öğle yemeği verilmemesini, “Oruçsuza öğle yemeği yok”, “Yine yemekhane kısıtlaması” gibi manşetlerle adeta “oruç tutmayan vatandaşlara zulüm yapılıyormuş” gibi lanse ediyor.

Oysa devlet dairelerinde öğle molalarında herhangi bir sıkıntı yok.

Dileyen kamu çalışanları, bu saatler arasında dışarı çıkıp, restoranların kaldırımlara taşmış masalarında hem de oruçlu vatandaşların gözü önünde alenen şekilde öğle yemeğini afiyetle yiyip, kahvesini içebilir.

Ama dert başka…

Eğer Cumhuriyet gazetesinin derdi gerçekten “yemek” olmasaydı..

Bugünkü sayısında da Ramazan ayı boyunca hem çalışıp hem de mesai sonunda eve giderek çocuklarına iftar yemeği hazırlamak zorunda kalan anneleri, iyilik yapıp bir saat önce eve gönderen AK Partili Samsun Büyükşehir Belediyesi’ne…

“Kadınları hizmetkar olarak gören erkek egemen anlayış”, “Siz önce kadınları birey olarak görün” şeklindeki saçma sapan argümanlarla saldırmazdı.

Ama dedim ya!

Bunların derdi “yemek” değil, Ramazan ayı bahanesiyle Müslümanların ayarlarıyla oynamak…

Ama o günler eski Türkiye’de kaldı hamdolsun…

Zekeriya Say / Haber7