YAZMANIN İLETİŞİM VASITASI OLARAK GEREĞİ. "İsbat etmek, iddia sahibine düşer." temel hukuk kaidelerindendir. Mecelle'de de vardır. Bir kelimeye insan, kendine göre özel bir manâ yükleyemez; onun manâsıyla ilgili delili, muteber lügatlar olabilir. "Kendini birşey sananlar"ı kınamağa kalkışanın kendisi de kendini birşey sanmamalıdır. Söz ve yazı, iletişim vasıtasıdır; anlaşılır ve kabul edilebilir şeyler söylemeyi gerektirir.

Hem İyi Hem Kötü. Evrim ile ilgili yazınıza bir doktor olarak sert tavır koymuştum. Bu defaki yazı bilakis güzel. Kötü yönü ise şu; yazdıklarınız samimi anlamda salt inandıklarınız ise gemileri yakmak yerine okuyucunun ne hâlâ gereğinden fazla verdiğinizi düşündürüyor. Bunun yerine, -yorumları okuduğunuz anlaşılıyor-, mesela evrim hakkındaki yazınıza eleştirime verecek cevabınız varsa onu verebilir veya çok haklı olmayabilirim diye bir şey de yazabilirdiniz. Ama beni delirttiniz? Bizi de delirtenler var!

kendini bir sey sananlar. Insaallh ben de soyledigime ters dusmem. Bazilari munafiklik kelimesine takilmislar yazarin. Riyakarlik munafikligin bir diger subesi,onlar gibi dusunmedigi halde onlardanmis gibi yazi yazmasidir demek istedigi. Olaylari ve kisileri kendi ustunde ornekleyerek bir ozelestiri-yorum yapmis ne var bunda?

Sevilmek. Aslında herkes tarafından sevilmek istememek duygusu da, bizi birileri tarafından sevilmeye uğurluyor. Herkes tarafından olmasa da birileri tarafından sevilmek güzel olsa gerek. Hem biz, ille de sevilmek istediğimizde ve bunda ısrarcı olduğumuzda, bizi sevmek istemeyenleri de itiyoruz. Ancak sevilmeyi istemediğimizde, aslında sevilmeye layık olduğumuzu da ispatlıyoruz. Zira her nazlı Leyla'nın bir aşık Mecnun'u vardır. Vücud-u kainat, herkes tarafından değil "bir kes" tarafından sevilmeye endeksli..

va esefa. üstad, çok iyi gitmiş yazın. lakin son paragrafta kendi kendini yalanlamışsın. yazık etmişsin yazıya da fikre de.

HAKKI KABUL GEREKİR. Yazarın haklı tenkitlere verdiği cevabı, aslında "cevap" değil. "Münafık" kelimesini de yanlış anlıyor ve kullanıyor; konuyla münafıklığın hiç ilgisi yok. Belki "riyakârlık" dese daha doğru olurdu. Okuyucuların tümüne tepeden bakıp, onları hafife alıyor. Halbuki, "Hak üstündür, ondan üstünü yoktur." (Hadis). Hak namına söylenenin doğruluğu araştırılır, doğruysa kabul edilir. Yazardan bunu bekliyoruz.

Münafıklık. Dinimizin münafık tarifi bellidir.Yazarınkini pek anlayamadım.Halkın sesinin hakkın sesi olduğunu kabul ederim.O halk birisini ezkaza sevmeyegörsün,yazarın sansürüne takılabilecek,alimallah...Her şiirden hikmet çıkarmak mümkün olmadığı gibi her laf sıralayanı da şair saymak mümkün değildir.

Sanat sanat içindir (mi). Sanat yine sanat için olsun ama halk da anlayabilsin.Bir iki kişi dışında kimsenin anlamadığı,anlayamadığı sanatın kime ne faydası var? Yunus da veli,İbn-i Arabi de.Yunus'u herkes anlıyor Arabi'yi bir kaç kişi. Ben avama değil havasa hitap ediyorum diyorsanız siz bilirsiniz.Ama o zaman da neden beni anlamıyorlar diye yakınmaya hakkınız pek olmaz.Belki çok ağır olacak ama kusura bakmayın söylemeden geçemeyeceğim:Zorla kaşınıyorsunuz.

FESÂHAT ve BELÂGAT. Güzellik, erkekten daha çok kadında aranan bir sıfattır. Bir hadise şerife göre: "Erkeğin güzel yüzü, dilindeki fesâhat ve belâgattadır."

*. Bu yazı bana Nurullah Genç'in bir şiirini hatırlattı. Ne diyordu "sizler beni asla anlamazsınız" Anlamayan anlamasın, anlamaya çalışanlar var elbet.

Belki de sorun burada olmandır. Bilmem bilgin var mıdır ya da umrunda mıdır o "sevmeyenlerin" toplandığı çeşitli yerler var. Tesadüfen birkaçında bulundum. Yazılarını okumaları önemli değil. Hatta yazılarınızı ya da haberlerinizi diyeyim. Çünkü kurum olarak provoke ediliyorlar. Adresleriniz bahsettiğim yerlere ekleniyor. Sanırım zaman zaman şikayet edilen posta kutusu şişme sebebi de bundandır. Acemisi olduğum o yerlerden birinde acemiliğim yüzünden bir tıkla istemeden birinin kafasını yardım. Halbu ki o kişiyi hiç tanımam bilmem.

Katliam yapıyorum. Cesetleri kıtalara ayırıp kafiyeli kafiyeli yanyana diziyorum. Hatırlanacak bir satırları kalmayıncaya kadar seyyar bir mezarlıkta taşıyorum. Süresi dolanlara tahliye vakti geliyor. Yenilerine yer açmak lazım...

**. Ayrıca, bir şiir yeşertmek için cinayet işleyen kimse önce kendini katlediyor demektir. Şiirse cinayet için değil, yaşatmak için yeşertilir...

Ayırmak Değil Anlamak İstiyoruz.... Sayın hocam, Herkesin sevdiği biri olmak zaten mümkün değil. Cihan Serverini dahi sevmeyen yok mu idi? Sizi eleştirenlerin derdi(en azındann benimkisi) şu: Bırakın herkes sevmesin sizi. Ama BİZ sevelim. Kendinizi daha güzel ifade edecek kelimelerle anlatın; yüreğinizdeki safiyeti biz gözlerine perde inmiş gafillerin de görmesini sağlayın. SİZİ ANLAMAK İSTİYORUZ ve sevmek...Yoksa kimin haddine imanı sorgulamak; kimin haddine kendini mizan yerine koyup, cehennemlikleri ayırmak. Sevgiler...