kuru edebiyat.... anasız babasız yetim sen varsın bir tek,analı babalı nice yetimler var oysa...

YAŞAMAYAN BİLMEZKİ O ACIYI. Ben affettim seni Allah’ta affeder umarım. Ben hakkımı helal ettim sana baba, Sen de hakkını helal et bana. Ben artık gideyim yavaştan. Her ne kadar elimizden tutan sahibimiz olmadıysa da Her ne kadar hayatta kalmak için bu vatan da Çalarak, çırparak yaşadıysak da Devlet yine babadır, vatan yine anadır. Canım kurban olsun, bu vatana! Canım kurban olsun, bu ay yıldızlı bayrağa! Bahri Gören O ARKADAŞA GELSİN BENDEN :(((

YAŞAMAYAN BİLMEZKİ O ACIYI. Bak! Oğlun adam olmuş, vatan sınırlarında nöbete gidecek! Eğer oralarda vatanına düşman olarak yetiştirilmiş Bir kalleş kurşunu yemezsek şayet, Söz veriyorum sana, bu hasret bitecek. Yalnız senden bir ricam var baba. Bilmiyorum evinde var mı başka kardeşim ama Sokaklar da var, yüzlerce binlerce sahipsiz kardeşlerim. Senden onlardan hiç olmazsa biri için Evinde sıcak bir yatak, Sabahları sıcak çorba ve şefkat isterim. Ver elini öpeyim, helalleşelim baba. Eğer vatan görevinde ipe sapa gelmez bir kör kurşun İsabet eder de şehit düşersem, arkamdan hiç ağlama. O evine aldığın kardeşimi öp, okşa, sev benim yerime Ben bilirim çünkü anne-babasızlığı, yuvasızlığı. Kurşundan kötü işlemiştir ciğerime!

YAŞAMAYAN BİLMEZKİ O ACIYI. Bir de duydum ki, Bazı bayramlarda mezarlıklara gidilirmiş. Ölülere Kur’an okunur, dualar edilirmiş. Hoş, Kur’an, kitap bilmem ya, Dua etmek için giderdim anneme, Elimde parklardan çalınmış bir demet gülle. Hani annemin mezarını bilmiyor muydum? Evet, bilmiyorum. Nadir de olsa sokaklar da insafla başımı okşayan Her adama Baba demedim, ama Sahipsiz bulduğum her anne mezarı annemdi. Güllerimi koyardım başucuna, ben sesli dua ederdim, O’da beni sessizce dinlerdi. Kaç gece ateşler içinde uyandık soğuk yataklardan. Kaç arkadaşım can verdi kollarımda biliyor musun? Hastalıktan! El bebek, gül bebek büyümedik sıcak yataklardan. Bu yaşa gelmek tombaladan çıktı baba bize, tombaladan!

YAŞAMAYAN BİLMEZKİ O ACIYI. Dur daha bitmedi sitemim baba! Arkadaşlarım sokakların kurdu olmuşlardı, Hayatta kalmak için, çalıp çırpıp adam yolmuşlardı. Bana da öğrettiler hünerlerini, tek tek, biçim biçim. Başka çarem yoktu baba hayatta kalmak için. Her ne kadar artık bende bir kurt olsam da, Dağlarda her zaman sis olmuyor. Her gün koyun kuzu geçmiyor bu yollardan, Zaman zaman ayılarla da boğuştuk baba. Bak bu suratıma. Utanma! Bali den nasıl da şişmiş değil mi? Sadece bali mi,? Kaç ayının tokat izi var bu yanaklarımda, Kaç polisin parmak izi var bu kulaklarımda, Biliyor musun baba? Kimsecikler sahiplenmedi bizi, elimizden tutan olmadı. Düşene bir tekme misali, yedik herkesten sille tokadı. Kanunun, nizamın bizde yoktu artık adı, Kaç sabıkam olduğunu ben de bilmiyorum baba.

ruhsatsız çocuk yapmayın evlenmeyin.... ruhsatsız çocuk yapmayın evlenmeyin,bu ne avuk sabuk bir düşünce,marjinal örnekleri topluma mal edip,evlenmek yerine birlikte yaşamayı ikame eden bir anlayış ne saçma bir mantık,yahu ben 28 yaşındayım işsiz olduğum için evlenemiyorum,para biriktirecemde kız bulacamda,ulan millet bulupta bulanıyorya arkadaş nasıl sinirleniyorum,ya mevlam böyle adaletsiz yaratmış kimi çokluktan kimi yokluktan sen sabır ver allahım tevbe estağfirullah tövbe tövbe...

böyle bir imtihanla karşılaşmak istemezdim ALLAH(c.c.) yardımcın olsun kardeş. ağır bir imtihandan geçmiş ve devam eden bir durumdasın... gördüğün ve yaşadığın yanlışlıkları, senin yapmayacağını umuyorum. ekmeğin güzel olması hamurunun çok yumruklanmasına bağlıdır, sevgide özgürlük; saygıda mecburiyet vardır, kadınlardan nefret ediyorum saplantısında yanlışsın, müminin en tesirli silah ve ilacı DUA dır, annenin af ve ıslahı için; duaya müracaat etmekten başka elinden ne gelebilir ki... unutma ki O; senin sebeb-i hayatındır...hataları varsa onlar için de düzelmesi ve affı için sabah namazından önce, ekser insanların uykuda olduğu vakitlerde ihlas ile dua etmelisin... okuyuculardan da ricam, hepimiz bu kardeşimize ihlas ile dua edelim, bakarsınız bir masumun duası icabe saatine denk gelirde bu sıkıntı da bertaraf olur... bir ailenin kurtulması dünyevi ve siyasi meselelerin hepsinin önündedir...

kötü/kötülük emsal olmaz... siz tecrubeyi bizatihi yaşayarak,iliklerinize kadar hissederek edinmişsiniz..haliyle size düşen korkularınıza mağlup olup hatıralarınızın kölesi olmak değil secip ayıran bir akıl rehberliğinde 'nasıl iyi bir aile teşekkül ettirilir'in savaşımını vermektir...zaten 'iyi' evlilik sorunsuz olan değil sorunları sağlıklı bir şekilde çözüm yoluna koyan evliliktir...zihin ekranınıza düşen 'ya mükemmel olmalı ya da hiç olmamalı' yönlendirmesi rahmani bir yol gösterme değil şeytani bir tuzaktır...