O meydanda güzeller güzeli, masumiyeti yüzünden okunan, meleğimiz, canımız, kızımız Esma’yı vurduklarını unuttun sen.

Silahı, şiddeti ve her türlü illegal yapılanmayı reddeden Hürriyet ve Adalet Partisi’ni cunta yönetiminin kapattığını, onun kurucusu İhvan-ı Müslimini terör örgütü ilan ettiğini ve mallarına el koyduğunu unuttun sen.

Bugün Mısır hapishanelerinin seçilmiş Cumhurbaşkanı Mursi, bakanlar, alimler, üniversite öğrencileri ve kadınlarla doldurulduğunu ve hukuksuz yargılandıklarını unuttun sen.

Tüm bunlar yaşanırken, yani tüm bu ölümler, darbeler, infazlar, hukuksuzluklar, adaletsizlikler olurken, Batının tüm sahtekar demokratlarının başlarını kuma gömdüklerini, hiçbir şey görmedikleri, darbeci Sisi’yi sofralarında baş köşeye oturttuklarını unuttun sen. 
Kahire, şehirlerin anası, dünyanın gözü önünde, gözyaşları, ağıtlar, hüzün şarkılarıyla yasını yaşarken ve kardeşlerin oradan sürülürken hepsini unuttun sen iki gözüm.

Suriye’de bir evladı doyuramamak, bir evladı soğuktan koruyamamak, bir evladın korkusunu giderememek, bir evladın gözyaşlarını dindirememek ne demek bilmedin sen.

Suriye’ye kış gelince savaşın dramı, acısı, sıkıntısı kadar yeni dertlerin başladığını unuttun sen. 

Elleri, ayakları, masum yüzü üşüyen yavrunu ısıtamamak ne demek, onun verdiği çaresizlik ve acziyet ne demek onu bilemezsin sen. O derdi yaşayan anneyi, babayı unuttun sen.

Kimyasal silahlarla öldürülen bebekleri, işkence altında hapishanelerde çürütülenleri, trigel kayışıyla boğulan garibanları unuttun sen.
İki gözüm, Müslümanların kardeş olduğunu, dertleriyle dertlenmenin bizim en büyük vazifemiz olduğunu unuttun sen.
Gazze’de daha bir kaç ay önce bir savaş olduğunu, dünyanın en zalim ordusunun, en savunmasız halkına, en korkunç silahlarla saldırdığını ve masumları öldürdüğünü unuttun sen.

Sahilde oynayan çocukların uçurtmalarının vurulduğunu, o uçurtmanın sahibi körpe yavruların öldürüldüğünü, o körpe bedenlere bir kefen bile bulunamadığını unutun sen.

İki gözüm, dondurma dolabında saklanan çocuk cenazelerini unuttuysan, bu dünyada en zulmü unutursun sen.
Filistin diye, Kudüs diye bir davan olduğunu, topraklarının işgal altında olduğunu ve her gün masumların öldürüldüğünü unuttun sen. 
Irak’tan sürülen binlerce insanın, kışın ne yaptığını hatırlamadığın gibi, onların şimdi nerede olduğunu da unuttun sen.

yazının devamı için tıklayınız