Allah'ın İsimleri Çocuklara Verilir mi?

SORU: Çocuklarımıza Allah Teala'nın isimlerini verebilir miyiz?

CEVAP: Allah Teala'ya ait olan ve sadece Allah'ın ilahlığını ifade eden isimler insanlara verilemez. Fakat Allah�ın sıfatları insanlara isim olarak verilebilir. Örneğin: Kerim, Halim, Kadir gibi kelimeleri isim olarak vermekte sakınca yoktur. Bu kelimelerin başına kul anlamına gelen ve Allah�a kul olmaya işaret eden (abd) kelimesini eklemek daha etik ve daha uygundur. Kerim(cömert) olan Allah�ın kulu anlamına gelen Abdülkerim; kadir(güçlü) olan Allah'ın kulu anlamına gelen Abdülkadir kelimelerini isim olarak koymak daha güzel olur. Abdülkerim, Abdülkadir vb. isimler sahiplerine en azından Allah'ın kulu olduklarını hatırlatır.                                        

                                       Ölü Doğan Çocuğun Cenaze Namazı Kılınır mı?

SORU: Ölü doğan çocuğun cenaze namazı kılınır mı?

CEVAP: Çocuk doğarken canlı ise tıpkı büyük insan gibi defnedilir. Yani çocuk doğduğunda bağırmış, hareket etmiş ya da çocuğun canlı doğduğuna dair kanaat hâsıl olmuşsa çocuğun ismi konulur, cenazesi yıkanır, bir beze sarılır, namazı kılınır ve sonra defnedilir. Doğan çocukta canlılık emareleri görülmemişse 'çocuk ağlamamış, aksırmamış, esnememiş, ölü doğduğuna kanaat getirilmişse- çocuğun ismi konulur, yıkanır, bir beze sarılır ve namazı kılınmadan defnedilir. Düşüklere de bu şekilde muamele edilir.

Ölü olarak doğan çocuğun yıkanıp, beze sarılıp, defnedilmesi insanın eşref-i mahlûk olmasından dolayıdır. İnsan her zaman hürmete layıktır ve mükerrem bir varlıktır. İnsan olmak böyle bir muameleyi hak etmek demektir.

SORU: Namaz esnasında düşünceye dalmak sehiv secdesi gerektirir mi?

CEVAP: Ara verme sehiv secdesi gerektiren durumlardandır. Bu genelde namaz içinde uzunca bir süre tereddüt ve düşünme şeklinde olur. Uzunca bir müddet düşünme veya düşünmenin uzaması, ortalama olarak bir rükün eda edilecek kadar sürenin, bir rükün veya bir vâcibi eda etmeksizin, bir şey yapmaksızın geçirilmesi demektir. Bu uzunca düşünme, namaz kılan kişiyi bir rüknü veya bir vâcibi yerinde edadan alıkoyduğu için sehiv secdesi gerekir. Bir rüknün eda edildiği sıradaki düşünme ise sehiv secdesini gerektirmez.

Namaz kılan kişi kıyamda iftitah tekbirini aldığında şüphe etse, "uzunca bir müddet" düşündükten sonra, iftitah tekbirini almış olduğunu hatırlasa veya "Tekbir almadım" diye yeniden tekbir aldıktan sonra başlangıçta tekbir almış olduğunu hatırlasa sehiv secdesi gerekir.

Fatiha�dan sonra ne okuyacağını düşünürken, namazın bir rüknünü eda edecek miktarda sükût etmiş olsa, sehiv secdesi yapar.

Üç rek`at mı dört rek`at mı kılındığında tereddüt edilerek düşünülse veya Fâtiha okunduktan sonra hangi sûrenin okunulacağı düşünülse, yine sehiv secdesi gerekir. Çünkü bu durumlarda düşünmenin uzaması sebebiyle vâcip tehir edilmiş olmaktadır.

Sehiv secdesi gerektiren durumlardan bir tanesi de rüknün takdim(öne alınması) ve tehiridir(geciktirilmesi). Namazın rükünlerinden birinin takdim veya tehir edilmesi sehiv secdesini gerektirir. Meselâ kıraatten önce rükû etmek veya oturacağı yerde kıyam etmek veya kıyam edeceği yerde oturmak veya rükû yerinde secde etmek veya secde edecek yerde rükû etmek, kısaca bir fiili başka bir fiilin yerinde yapmak durumunda, namaz kılan kişi ister imam ister münferit olsun, sehiv secdesi gerekir. Unutulan secdenin sonradan hatırlanarak yapılması halinde de bu tehiri telâfi için sehiv secdesi yapılır.