Serinin ikinci yazısına başlıktaki soruyu genişleterek başlıyorum: Polisin dağda silahlı gezen PKK’lılara karşı bir işinin olabilmesi için koşullar elverişli midir?
Cevap olumsuz.
Neden böyle olduğunu izah etmeye bugünkü silahlı çatışma ortamının bir değerlendirmesini yaparak başlamak gerekiyor.
Bunun için de çatışmayı üç döneme ayırarak incelemeliyiz. Birincisi, Eruh baskınıyla başlayıp Birinci Körfez Savaşı’nın sonrasına kadar süren 1984-1991 dönemi...
İkinci dönem, 1991’deki Körfez Savaşı’nın ardından Irak’ın Kürt bölgesinde doğan otorite boşluğu sayesinde PKK’nın burada stratejik üsler oluşturmasıyla başladı. PKK bu üsler sayesinde Türkiye’deki eylemliliğini dramatik biçimde tırmandırdı.
İkinci dönem, 1999’da Abdullah Öcalan’ın Türkiye’ye teslim edilmesiyle sona ermiştir. Bu dönemi 2004’e kadar süren bir genel eylemsizlik parantezi izledi.
Üçüncü dönemin zeminini ise 1 Mart 2003 tezkeresinin reddi neticesinde oluşan siyasi konjonktür meydana getiriyor.

(Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)

Kadri Gürsel - Milliyet