Hükümetin en çalışkan üyesi, tartışmasız Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin. Yaklaşık iki aydır kadına yönelik şiddetle ilgili yeni yasa tasarısını anlatıyor. Metin değiştiriliyor. Elektronik kelepçeden erkeklerin rehabilitasyonuna, çeşit çeşit öneriler gündeme geliyor.
Şahin, son olarak kadın vekillerle bir araya gelip bu meseleyi konuşacağını açıklamış.
Bütün bunlar iyi, hoş da... Bir türlü sonuca bağlanamıyor!
Her şeyden önce kadın cinayetlerinin bir kadın meselesi değil, kadın-erkek, hepimizin sorunu olduğunu anlamamız ve anlatabilmemiz lazım.
Bu yüzden Şahin’in ve diğer kadın vekillerin, Meclis’teki büyük çoğunluğu oluşturan erkek vekilleri yanlarına alması şart.
Ancak onların desteğiyle, birlikte, el ele çözüm aranırsa anlamı var.
Medya için de aynısı geçerli. Kadına şiddet ve cinayet haberlerinin sorunlu olduğu ortada. Fakat bir türlü eski alışkanlıklardan vazgeçilemiyor... Şiddeti kınarken bile şiddet dili kullanılıyor.
“Erkek” yazıişleri alışkanlıklarının değişmesinden yana pek ümidim yok. Ancak erkek yazarlar sesini çıkartabilir.
Hayır efendim, öyle laf olsun diye “erkek şiddetini kınamakla” olmuyor!
Kanat Atkaya’nın, N.Ç. davasındaki çarpıklığı anlattığı dünkü yazısı örnek olmalı.
Atkaya’nın “Biz erkeğiz” yazısındaki gibi, bu ülkede erkek olmanın utancını yazabilecek yiğitler lazım bize.

ŞİDDETİN KÖKÜ NEREDE?

Erkeklerin kadına yönelik şiddetinin, salgın haline gelen cinayetlerin önüne nasıl geçilebilir sizce?
Soru basit, ancak cevabı zor... Listenin en ba?ında, devletin alması gereken bir dizi önlem var; cezaların ağırlaştırılması gibi.

(Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)

Mehveş Evin / Milliyet