“Ben de artık N.Ö’yüm!”

Vah vah!13 yaşındayken, 26 erkeğe satılan N.Ç. davasındaki skandal kararları  gözden geçirelim: Birkaç hafta önce, N.Ç.’yi pazarlayan iki kadın , tecavüz eyleminde bulunan erkeklerden daha ağır ceza aldı.

Derken, N.Ç.’nin kendi “rızasıyla” bu adamlarla birlikte olduğu kararı verildi.Büyük tepki alan bu kararlara karşılık, en azından utanç dolu bir sessizlik beklerdik.Tam tersine!Karara imza atanların arasında yer alan Başkan Özsoy, gerekçeli kararı okumayanları kınıyor ve “Kanunları uyguladık ve ceza verdik. Ama yetmez, idam cezası vermemiz gerekirmiş! Artık ben de ismimi gizlemek zorunda kalıyorum” diyebilme pişkinliğini gösteriyor.Özsoy, kendini ve kararı savunmaya çalışırken nasıl saçmaladığının galiba farkında değil. Kendini “N.Ö” ilan etmeden önce şunu düşünmesinde fayda var:N.Ç.’nin adı gizli, çünkü 13’ünde 26 erkeğe pazarlanıp fuhuşa zorlandı! Bu davanın hakimi veya savcısı değil, mağduru...

Mağdur hakimler!Mahkeme Başkanı’nın, kendini N.Ç ile aynı “mağdur” statüsüne  yerleştirmesi için şartların eşit olması gerekiyor.Öyleyse kendisini 13’ünde, 26 erkeğe pazarlandığını  hayal ederek başlayabilir.Ondan sonra kanunların ne şekilde uygulandığını bir daha gözden geçirsin. Bakalım aynı cümleleri kurabilecek mi?Bu ülkede “hakim” olarak görev yapan bir takım kişiler, “medya anarşisi” ya da “vurun cübbeliye” diye kendilerini savunmakta mahsur görmüyor. Hatta medyada bu haberlerin yer almasını “çocuk asıl bu yüzden travma geçiriyor ” diye yorumlayanlar var.N.Ç.’ye tecavüz edenler, onları koruyan kanunlar, cezayı alt haddinden uygulayan ve onaylayan hukukçular değil, medya “travmaya” neden oluyor, öyle mi?Hukukçular, “mağduruz” tiradı atmak yerine sistemde neyin yanlış olduğunu ve nasıl düzeltileceğini tartışmalı.Utanç verici kararları savunarak, topu medyaya atarak, toplumda adalete olan inançsızlığı daha derinleştirmekten başka bir şey yapmıyorlar...

 (Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)