Kelime-i şehadet getiriyor...

Gazeteci arkadaşı duvarın arkasından sesleniyor...

"Panikleme Sinan Abi... Ses çıkarma içinden... Geleceğim yanına birazdan..."

Oysa arkadaşının yanına gelmesi pek mümkün değil...

Ateş devam ediyor...

Gelse de o Sinan'ın bacağını biraz önce delip geçen ateş altında ona saklandığı arabanın arkasında ne yapabileceği tamamen meçhul...

Yaralanmış Sinan...

Yaralı bacağını boyun atkısına sarmış, saklandığı arabanın arkasında kan gelen bacağıyla bekliyor...

Ne olacağını bilememenin çaresizliği ve akan kanın tedirginliğiyle...

***

Fakat bir gazetecinin "abidesinin dikileceği gurur ve onur" duygusu orada çıkıyor ortaya...

Sımsıkı fotoğraf makinesine sarılmış, onu elinden bırakmıyor Sinan Gül...

Bir gazetecinin şerefi yaralanmasına rağmen boynundan çıkarmadığı o fotoğraf makinesidir...

Kopenhag'da oniki yıl önceye gidiyor aklım...

İngiliz holiganlarla yapılan bir meydan muharebesinde kameramanım Göçhan Yıldırım, meydanın ortasında görüntü almaya çalışıyordu...

İngiliz holiganlar, ona saldırdılar, kamerasını yere atmaya çalıştılar, kafasına boş içki şişeleri geçirdiler...

Yaralandı...

O arbedenin ortasında bilmediğimiz tanımadığımız bir ülkenin şehrinde Göçhan'ı hastaneye gönderdik...

Yazının devamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

Reha Muhtar - Vatan