Cemaati düşünmekten ben korkmam, ya siz?
- GİRİŞ27.03.2010 11:24
- GÜNCELLEME27.03.2010 11:24
Düşünmekten korkan ve düşünen insana da alışık olmayan bir toplumda yaşıyor olmak insana acı veriyor.
Yaşadığımız ve paylaştığımız bu hayat üzerine düşünmeden yaşayabilmek yani cahil olmak aslında büyük mutluluk olmalı. Çünkü düşünmeye başlarsanız, kendinizi sorgularsınız, yanlışlar gözünüze batar, rahatsız olursunuz.
Halbuki cahil olmak ne kadar da güzel olmalı... Hiçbir şeyi düşünmeyeceksiniz her şeyi oluruna bırakacaksınız, kendiniz ve hayatla ilgili hiçbir şey gözünüze batmayacak, katiyen rahatsız da olmayacaksınız. Cahilin yaşamı bundan ibaret.
Düşünmeye çalışan hiçbir insan cahil kadar mutlu olamaz. Hayatımın bu döneminde bunu maalesef net olarak görüyorum.
Cemaatin okulları üstüne yazdığım yazıya tahmin edeceğiniz gibi birçok tepki geldi. Cemaate yakın olan insanlar objektif kalmaya dikkat eden tavrımdan dolayı beni kutlayıp övdüler.
Hayat tarzı açısından daha çok anlaşmam gereken kesimden gelen tepkiler çoğunlukla paranoyaktı. Bunların bir bölümü beni 'Fethullah Gülen'e biat etmekle suçluyorlardı, diğer bölümü ise cemaatin beni satın aldığını ve son gezide yedirip içirerek beni tam anlamıyla sahiplendiklerini söylüyorlardı.
YENİ BİR AYDIN TİPİ
Aslında benim yeni bir aydın kavramı yaratmaya uğraştığımı yani kendi hayat tarzını korurken inançlı da olmaya uğraşan bir düşünen insan tipi gündeme getirmeye uğraştığımı gören az sayıda insan da vardı.
O yazıyı yazarken anlaşılmamayı tabii ki göze aldım. Zaten benim yazarlık hayatım bir yönüyle bir anlaşılmamak silsilesidir..
Cemaat hakkında yazım temelde gayet netti, övgümün ve eleştirimin nerede durduğunu net koyan bir yazıydı.
Buna rağmen bir anlaşılmama ortaya çıkıyorsa bu yazının değil, okuyanın sorunudur.
Maalesef cemaat denilince ülkemizde başlıca iki ana tepki biçimi var:
İKİ TARAF DA BAĞNAZ
Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz
Yorumlar3