Paris’in ardından Brüksel’deki saldırılarla birlikte, Avrupa içi tartışmanın ana ekseni beklendiği gibi sorunun kökleri ve tabiatına değil, sonuçları ve unsurlarına odaklandı.

PKK’yı dolaylı veya dolaysız olarak bir şekilde desteklemesine şaşırılan bir kitle var.

"Şubat ayında petrol endüstrisinin önemli isimlerinin katıldığı toplantıda, Chevron Texaco’nun başkanı Dave O’Reilly, daha sonraları gazete ilanlarına da yansıyan, ‘ucuz petrol ve çok ucuz doğal gaz dönemi bitmektedir’ itirafında bulunuyordu.

PKK’nın silahsızlanmayı reddetmesi bir yana, tarihinde hiç olmadığı kadar terörizme müptela olmasıyla birlikte ilk kurbanın ‘siyaset’ olması mukadderdi.

Uzunca bir zamandır kurucu bir aktör olmayı başaramayanların, siyasalı ‘siyasal iletişimle’ ikame etmeye çalışmasının hazin neticelerini görüyoruz.

Fetullahçılık, darbe girişiminden dolayı ‘cuntacı yönüyle’ Türkiye’nin gündemine oturmuş olsa da, örgüt yapısını aşan teolojisi ve ahlakıyla çok daha büyük bir maraza işaret ediyor.

Başlıktaki sorunun cevabının ‘Kürtler(in dertleri) olmadığı’ muhakkak.

Koalisyon fikri, 2002’den bu yana sadece siyasi elitler düzeyinde buharlaşmadı, toplumsal kesimlerde de unutulan bir unsura dönüştü.

Kürt Meselesi’nin bidayetinden bu yana en önemli dinamiklerinden birisi de ‘yabancı başkentler’ oldu.

Mafya filmlerinde klasik hikâyedir; acemi adam mafyaya bulaşır ve kestirmeden ‘bir işini’ halledecektir.

'Örgüt aklı’ müstakil bir ekosisteme tekabül eder.

Yukarıdaki başlık, daha ilk günden, Mart 2011’den beri gelişmeler ne olursa olsun ve neredeyse hiçbir mantıksal ve ahlaki tutarlılık sorumluluğu hissetmeden tekrarlanan bir klişe.

Anayasa Mahkemesi’nin (AYM) 1960 Anayasası ile kurulduğu günden beri ‘vesayet rejiminin’ bekçisi olarak işlev gördüğü herkesin malumudur.

Kürt Meselesi’nden ortaya çıkan bir ‘Kürt Meselesi dünyası’ var.

CNN Türk’ün, Meclis Başkanı’nın seçilmesini duyurduğu altyazı şöyleydi: “MHP Grubu geçersiz oy atınca, iki numaralı koltuğa AK Partili İsmet Yılmaz oturdu”.

Koalisyon tartışmalarıyla birlikte zihinlerde ilk canlananların başında ‘eski Türkiye’ manzaraları geldi.

7 Haziran Seçimleri sonucu ortaya çıkan manzara, AK Parti’ye çok cüzi bir sandalye sayısıyla da olsa tek başına hükûmet kurma imkânı vermiyor.

Yarın, 2002’den bu yana -2007 Cumhurbaşkanlığı dâhil- 11. seçime gidiyoruz. Üç genel, üç yerel, iki referandum ve iki cumhurbaşkanlığı seçiminin ardından dördüncü genel seçime gitmiş olacağız.