Hakkâri Dağ Komando Tugay Komutanı Tuğgeneral Levent Köse’nin, PKK’nın Hakkâri’deki mayın saldırısında şehit olan askerlerinin cenazelerini uğurlarken söylediklerini cuma günkü Hürriyet’te okudum. “Tehditler karşısında bu büyük millet, şehit olmayı her zaman bir onur ve gurur kaynağı olarak görmüştür” diyordu komutan...
Birkaç sayfa sonra, İsmet Berkan’ın köşesinde o askerlerden bazılarının içinde şehit oldukları zırhlı personel taşıyıcının fotoğrafı ilişti gözüme...
Bir BTR-80. Mayınının infilâkı sonucunda ön sağ yanı paramparça olmuş.
Türkiye bu BTR’lerin 60 ve 80 serisinden 500’den fazlasını 90’ların başında Almanya ve Rusya’dan tedarik etmişti.
Bu araçların yaklaşık 20 yıldır Güneydoğu’da kullanılıyor olması şu anlama geliyor: Bunlar 20 yıldır ne tank mayınlarına, ne de yol kenarına yerleştirilen patlayıcılara karşı içindeki personeli koruyabiliyorlar.
Kanıtı da Hürriyet’teki fotoğraf...
PKK ise yirmi yıldır sistemli “mayın harbi” yapıyor. Özellikle de 2004’ten bu yana şiddeti artan yeni taktikler geliştirerek...
90’lardan bu yana kaç askerin kendilerini taşıyan araçlarda mayın kurbanı olduğunu biz bilmeyiz ama Genelkurmay bilir.
Genelkurmay’ın resmi web sitesinde 1 Ocak-30 Temmuz 2011 tarihleri aralığında güneydoğu bölgesinde meydana geldikleri açıklanan silahlı vukuat incelendiğinde, bunların 50 küsur olan toplamı arasında 16’sının mayın saldırısı olduğu görülüyor. Mayınla yapılanlar dâhil, PKK’nın patlayıcı madde kullandığı saldırı sayısı da 31.
“Mayına karşı tedbirler” askerlikte bir “pasif savunma” konusudur.

(Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)

Kadri Gürsel - Milliyet