Aziz Nesin, Sabahattin Ali’nin öldürülmesini neredeyse “hak etti” demeye getiriyor, “devlet adam öldürtmez” diyor. Sorusu manidar: “Beni neden öldürtmedi?”

Başbakan “O haber uydurma” diyor, Genelkurmay aynı şekilde yalanlıyor, fakat kimi gazeteler ısrarla “ABD’li yetkili” diye tarif ettikleri isimsiz kaynaklar üzerinden tartışmayı harlıyor.

Olayın başka boyutları da var, konuyu fazla dağıtmak niyetinde değilim. Ancak Gaziantep emniyetinde, bazı yerel siyasi unsurlar ve çıkar odaklarıyla irtibatlı grupların olduğu doğrudur.

Bu tasarı daha önce yasalaşsaymış hakkımızdaki cezalar iki katına çıkacakmış. Neyse ki isnat edilen suç tarihi eski olduğu için eski yasaya tabiyiz.

İşte ağzı bantlılar, kafalarını da mengeneden çıkarıp bu soruya cevap arasınlar. O zaman gerçekle yüzleşeceklerdir. 27 Mayıs, 12 Mart, 12 Eylül, 28 Şubat, Balyoz ve Ergenekon’da bozulan sicillerinin kaç puana tekabül ettiğini göreceklerdir.

Gazeteci-yazar Şamil Tayyar, Star Gazetesi'ndeki köşesinden AK Parti'den milletvekili aday adayı olduğunu açıkladı. Tayyar, niye Ak Parti'den aday adayı olduğunu şöyle açıkladı:

Soruşturma tamamlanınca, dosyanın CHP ve Kılıçdaroğlu ile ilgili bu bölümü, Ergenekon kapsamında değerlendirilmeyip tefrik edilerek ayrı bir dava konusu haline getirilebilir.

Burada ilginç olan bir başka ayrıntı ise şu; tutuklamalara mahkeme karar verdiği halde kavga adresinin başbakanlık olarak gösterilmesidir.

Türk dizilerinin sadece ülkemizde değil Arap coğrafyasında da yaygın olarak izlendiğini hesaba katarak, şu soruya cevap aramak çok mu uçuk olur: Batılıların sıkça dillerine doladıkları Neo-Osmanlı iddiası, Porno-Osmanlı efsanesiyle çökertilmek mi isteniyor?

Şamil Tayyar, Kılıçdaroğlu'nun Fener'in efsane gol kralı Lefter ile ilgili 'kaleci' gafını köşesine taşırken geçmişte her gafı manşetten verilen Yıldırım Akbulut'a yapılanları hatırlattı. Tayyar, medyada göremediği haberi sordu.

Bu iddia, hala TSK içinde PKK terörünü siyaseti yeniden biçimlendirmeye yönelik enstrüman olarak kullanmak isteyenlerin varlığına işaret ediyor. Seçime doğru bu kozlarını oynamaya devam edecekler.

CHP açısından sorun, daha çetrefilli bir görüntü arz ediyor. Siyasetle ilgili neredeyse herkes, bu seçimin Kemal Kılıçdaroğlu açısından “varlık-yokluk” niteliğinde olduğunu düşünüyor.

Avcı’nın sivil mahkemedeki soruşturmaya direnerek askeri savcılığın yolunu tutması, üstelik bunu gizli şekilde yapması, manidar.

Haklarında ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası istenen Ergenekon davası sanıklarıyla ilgili beyanları, en basit anlatımla adil yargılamayı etkileme suçudur.

Karar çıkana kadar kan akmaya devam etsin diye ellerini ovuştururlar mı bilmem ama kaos ortamından yararlandıkları ortada.

Can’ın önerisi şöyle: “Anayasa Mahkemesi iptal kararı verirse bunun Resmi Gazete’de yayımı gerekir. Başbakanlık iptali yayımlamazsa, referandumda evet ve hayır şeklinde oylanacak olan, daha önce Resmi Gazete’de yayımlanmış paketin tümüdür.”

Türkiye’yi küresel oyunun piyonu haline getirmek için yeni iktidar projesine önce CHP’de lider değişikliğiyle başlayanların nihai hedefi, Erdoğansız AK Parti veya zayıf bir koalisyondur.

CHP’deki bu 12 Eylül Anayasası ile ilgili sevinme-üzülme replikleri, bana 27 Mayıs dönemine ilişkin bir anekdotu hatırlattı.