Cumhurbaşkanı Erdoğan, arka arkaya iftar konuşmaları yapıyor. Bu konuşmalar Türkiye'nin en önemli televizyon kanallarından naklen yayınlanıyor.

2014 son günündeyiz.

2014’ün son günlerindeyiz. Yıla damga vuran ana gelişme, Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanı olması kadar, hiç şüphe yok ki, Gülen cemaatinin siyasi ayağına karşı verilen mücadele oldu.

Hikaye karışık değildir.

Ergenekon, Balyoz, Kafes, Oda Tv gibi adli süreçlerin bir kısmı önemli davalardı, bir kısmı ise tümüyle karşılıksız davalar.

Dünkü yazıyı okumayanlar için bir tekrarla başlayalım:

Altı ay kadar önce, 6 Haziran 2014 günü, bu köşede “MİT Müsteşar Yardımcısı’nı kim dinledi?” başlıklı bir yazı yayınlandı.

Demokratik bir ülkede, ülkenin önde gelen bir gazetesi ile önde gelen bir televizyonunun yayın yönetmenlerini siyasi gerekçelere dayanan bir soruşturmayla gözaltına almak doğal bir durum değildir.

Çözüm sürecinde tren bir türlü hız kazanamıyor.

Bu köşede 29 Eylül 2010 tarihinde yayınlanan yazı “Hanefi Avcı neden tutuklandı” başlığını taşıyordu.

Cemaatin emniyet ve yargı gruplarının faaliyet tarzı, kapsamı ve niyetleriyle ilgili ortaya her gün yeni bir bulgu çıkıyor.

Tavırların iki ayrı uca, iki aşırı uca meylettiği tartışmalar Türk demokrasisine her zaman olduğu gibi her boyutuyla yarar değil zarar getiriyor.

Anayasa Mahkemesi’nin “siyasi işlevi’yle ilgili tartışma bir kez daha alevlendi.

Dört yıl kadar önce 2010 yılının Ekim ayının son günlerinde Muş’a gitmiştim.

Başbakan Yardımcısı Yalçın Akdoğan ile HDP milletvekillerinin yaptığı görüşme bir “geri dönüş”ün tam işaretlerini verdi.

Aşırı siyaset, siyasi hafızayı tahrip eder.

Geldiğimiz aşamada çözüm sürecinin önünde aşılması gereken ciddi engeller var.

Tarihsel olarak 'barış seferinin'nin bitmeyeceğine inancım tam.