Büyük usta sahneye son kez çıktı

Törende, çok üzgün oldukları gözlenen Gazanfer Özcan'ın eşi Gönül Ülkü Özcan, kızı Fulya Ündüz, torunu Tarık Ündüz ve damadı Gazanfer Ündüz taziyeleri kabul etti.

Tören süresince Gönül Ülkü Özcan'ı önceki evliliğinden oğlu Kılıç Işılay ve torunu Sinan Işılay yalnız bırakmadı. Türk bayrağına sarılı Özcan'ın tabutunun tiyatro sahnesindeki katafalka konulmasıyla başlayan törende, saygı duruşunda bulunuldu.

Tiyatro sanatçısı Aliye Uzunatak, Gazanfer Özcan'ın öz geçmişini, Perihan Savaş ise filmografisini okudu. Şehir Tiyatroları Genel Sanat Yönetmeni Orhan Alkaya törende yaptığı konuşmada, küçük sahnelerin büyük sanatçılarla ve onların arayışlarıyla dolduğunu ifade ederek, sahnenin bugün sevinç, coşku, heyecanlara değil, büyük bir yitirilişe sahne olduğunu söyledi.

Şair Cemal Süreyya'nın ''Her ölüm erken ölümdür'' sözünü anımsatan Alkaya, ''Ama eğer yerine bir ekolün yok oluşundan başka hiçbir cümle koyamayacağımız bir sanatçının ölümü ise çok daha erken ölümdür. Acımızı sükunetle, sadelikle paylaşıyoruz. Ailesine baş sağlığı diliyorum'' dedi.

Orhan Alkaya, Gazanfer Özcan'ın hayat hikayesini bilen herkesin, ''bu ülkede tiyatro sanatçısının yaşadığı acıyı'', ''yaşadığı acıyı feda edilişin bir hayat karşılığı olduğunu'' bileceğini vurgulayarak, ''Söylenecek çok şey var ama susuyorum. Son ana kadar çalışan, oyunculuğunu son ana kadar sürdüren Özcan, giderken de bize çok şey söyledi. Başımız sağolsun. Büyük usta seni çok sevdik'' diye konuştu.

Özcan anısına bir adet yanan mumu sahneye getirerek, diğer mumlar arasına koyan Tiyatro Sanatçı Gencay Gürün de Gazanfer Özcan'ın en önemli tiyatro sanatçısı olduğunu, onun İstanbul'un klasik komedi stilinin son temsilcisi olduğunu söyledi.

Gürün, şöyle konuştu: ''Biz onlarla büyüdük. Gazanfer bey, son temsilci olarak bizi terk etti. Ankara'da oturduğum dönemde bile oyunlarını görmek için İstanbul'a gelirdim. Büyük bir zevk, sıcaklık ve sevgi duygusuyla ayrılırdım. Etrafına sevgi ve sıcaklık saçardı. Onu görmek, konuşmak mutluluk verirdi. Türkiye, bu çapta bir sanatçıyı kolay bulamayacak. Bir dönemin temsilcisiydi.''

Gürün, bir tiyatro sahnesine Gazanfer Özcan adının verilmesini önerdi.
 
 -TORUNU GÖZYAŞLARINI TUTAMADI
 
 Törende Özcan'ın ailesi adına torunu Tarık Ündüz konuşma yaptı. Ündüz, gözyaşlarını tutamayarak yaptığı konuşmada, duygularını şöyle dile getirdi: ''Öncelikle buraya gelen herkese ailem adına teşekkür ediyorum, eksik olmayın. Biliyorum bizlerle beraber burada izliyor. O yüzden çok üzüldüğümü de belli etmek istemiyorum. Aile olarak bir parçamız bizden alındı. Bugünden itibaren yarım yok. Yarımı, annemle, babamla, anneannemle sizlerle dolduracağım. Oyuncu kişiliğinden önce, inanılmaz bir dede olduğu için inanılmaz dede-torun ilişkisi yaşatığı için ona çok teşekkür ediyorum. Çok iyi bir eş, çok iyi bir baba ama inanılmaz bir dedeydi. Yarım yok, sağ olun var olun.''
 Rejisör Engin Gürmen de Türkiye'nin çok değerli bir ustasını kaybettiğini belirterek, oyunun sonunda sahneye hiçbir zaman tek başına çıkmadığını, diğer oyuncularla birlikte selam verdiğini, coşkulu kutlamaları utanç kabul ettiğini, yeni yetişen gençlere imkan tanıdığını anlattı.

Özcan'ın oyunculara ''Cümleleri abartmayın, ne kadar doğal söylerseniz, o kadar iyi olur'' dediğini anlatan Gürmen, Özcan'ın ne kadar yorgun olsa da sahneye ilk günkü heyecan ile çıktığını dile getirdi. 

VALİ GÜLER'İN KONUŞMASI- 
 
İstanbul Valisi Muammer Güler de Özcan'ın ölümüyle Türk tiyatrosunda bir ulu çınarın devrildiğine işaret ederek, Özcan'ın Türk toplumunda, herkesin evinde yer bulabildiği bir sanatçı olduğunu söyledi.

Güler, herkesin tiyatro için bir şey yapması gerektiğini ifade ederek, üzerlerine düşeni yapacaklarını bildirdi.

İstanbul Büyükşehir belediye Başkanı Kadir Topbaş da Gazanfer Özcan'ın bir duayen olan gelecek nesillere örnek teşkil edecek ünlü bir sanatçı olduğunu belirterek, Türkiye'nin bir sanatçının ötesinde, nazik, zarif bir İstanbul beyefendisini kaybettiğini vurguladı.

Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk de sanat dünyasından bir yıldız kaydığını belirterek, görevlerinin tiyatro sahnelerini çoğaltmak, bu önemli isimleri yaşatmak ve yeni Gazanfer Özcanlar yetiştirmek olduğunu söyledi.

Öztürk, Kozyatağı'nda 6 ay sonra tamamlanacak kültür merkezindeki 420 kişilik salona, Gazanfer Özcan adını vereceklerini bildirdi.

Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül de tiyatroların sorunlarının böyle acılı günlerde değil, sağılıklı günlerde ele alınması gerektiğini ifade ederek, İstanbul Valiliği, Büyükşehir Belediye Başkanlığı önderliğinde bir sanatçı koordinasyonuyla sorunların ele alınmasını ve çözüm önerileri getirilmesini istedi.

Törende daha sonra din görevlisi eşliğinde dua okundu. Tören, katılanların Gazanfer Özcan'ın naaşı önünden saygı geçişi yapmasıyla sona erdi.

Özcan'ın naaşı daha sonra alkışlar eşliğinde cenaze arabasına konularak, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Camisi'ne götürüldü.

Tiyatrodaki törene, Müşfik Kenter, Suna Keskin, Ahmet Uğurlu, Ali Sunal, Avrupa Yakası dizisinin oyuncularından Hale Can Eroğlu, Yavuz Seçkin, Ata Demirer, Süheyl ve Behzat Uygur, Sinan Çetin, Nedret Güvenç, Zihni Göktay, Nisa Serezli'nin de aralarında bulunduğu çok sayıda sanatçı da katıldı.

DOSTLARI SANATÇIYI ANLATTI

Tiyatronun usta ismi Gazanfer Özcan istanbul’da son yolculuğuna uğurlanıyor. Özcan için ilk tören Kadıköy’de Haldun Taner Sahnesi’nde düzenlendi. Törene Özcan’ın ailesi ve sanat dünyasından birçok isim katıldı. 78 yaşındaki Gazanfer Özcan önceki gün, kalp yetmezliği ve beyne giden damarlarda tıkanıklık nedeniyle tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirmişti.

Rutkay Aziz: İyi ki Avrupa Yakası’na girmişim, iyi ki onu tanımışım, iyi ki birlikte olmuşum onunla diyorum; bu işin bir yanı. Ama en son Gazanfer Bey’i yitirmemizle birlikte tiyatro sahnelerimizde bir üslup, bir anlayış, bir dönem, perdelerini kapatmıştır. Ama bu perdenin kapanma süresi içinde her ne kadar bir tiyatro sahibi olsa da, ülkemizde bir özel tiyatro sahibi olmak demek öncelikle bir emekçi olmaktan geçer. Ve ülkemin her emekçisinin çektiği acılar gibi Gazanfer Bey de bir tiyatro sanatının bir emekçisi olarak çok ciddi acılar içindeydi, ben bu son üç yılda Avrupa yakasının kulislerinde biraz da tiyatro kökenli olmamız nedeniyle onunla epey bir dertleştik. Düşünsenize iki sene önce bir değerlendirme kurulu maliyeye olan borcu nedeniyle 50 bin lirayı Gazanfer Bey’in tiyatrosuna vermemiştir. Yani bunu anlamakta zorlanıyorsunuz, kim kime neyi vermiyor? O zaman devlet ya da Maliye Bakanlığı, Kültür Bakanlığı, kimse bilemem, kendilerine gelecekler. Bu ülkede gerçek anlamıyla bir kültür politikasını hayata sokacaklarsa öncelikle böylesine ender, nadir çiçeklerine sahip çıkacaklar, onları koruma altına alacaklar. Bunun acısını ben hala içimde sanki onunla konuşuyormuş gibi taşıyorum. Bütün rollerini güzel oynadı ama bu rolü kötüydü. Ama biz gene de onu alkışlarla ölümsüzlüğe yolcu edeceğiz.

Ata Demirer: Herhalde kibarlık üzerine bir baş yapıttı Gazanfer abi. Siyasetten sokağa kadar kabalığın hakim olduğu bir dönemde bıçakla kesilip ayrılmış gibi başka bir dil konuşur gibiydi. Yani onun kadar hoşgörülü, sabırlı hiçbir zaman ben şahsım adına olamam. Onun kaybı eski bir dilin susuşu gibi bir şey bizim için. Son yılların maalesef talihsiz biçimde sistem yüzünden açılan bir vergi borcu ve bu borcu nasıl öderim gibi kaygılarla geçirdi. Sadece oynarken ve birlikte yaptığımız -yasaktı ona gerçi ama- kahve sigara sohbeti esnasında bunları unuttuğunu ve bunun kendisi için bir rehabilitasyon olduğunu hep şaka yolu söylerdi. Şimdi aramızda yok artık, onun bu serzenişlerini biz de dillendirirsek bundan sonrası için nadide çiçekler üstüne basılmadan son zamanlarını en azından daha mutlu geçirirler.

Gülse Birsel: Olağanüstü bir oyuncu olduğunu söylememize zaten gerek yok ama olağanüstü bir insandı da. Her olağanüstü sanatçı bu kadar nadide biri olabilir mi bilmiyorum? Benim hayatımda ilk gördüğüm tiyatro oyunu Gazanfer beyin oynadığı bir oyundu. Belki bu işlere başlamamın da temel sebeplerinden biridir. Ne kadar mutlu ki yıllar sonra onunla tanışma ve çalışma şansına eriştim. Büyük bir onurdu, büyük bir şerefti keşke daha uzun sürseydi. Ama bu kadarmış. Bu bahsedilen vergi borcuyla ilgili konuda hakikatten bizi onu tanıdığımızdan beri üzen tatsız bir konudur.

Levent Üzümcü: Uzun bir sanat hayatı vardı, biz onun sanat hayatını artık iyice demlendiği bir zamanda karşısına çıktık. Her oyuncuya o yaşında faal olarak bu kadar büyük bir şöhretle oyunculuk nasip olmaz, ona bu nasip oldu. Yine her oyuncuya kendi cenazesinde böyle mahşeri bir kalabalık da nasip olmaz, bu da ona nasip oldu. Onunla çalışmak da herkese nasip olmadı, o da bize nasip oldu. Onun için kendisine çok teşekkür ediyorum. Fiziksel olarak kendisini kaybettik ama ruhu her zaman bizimle birlikte olacak. Biz ölene kadar bizimle birlikte yaşayacak.

Suna Keskin: İnanılmaz üzüntü içindeyim. Türk tiyatrosu için ve biz dostları için, ailesi için büyük bir kayıp. Yeri doldurulmaz bir oyuncu ve dost... Son üç-dört yıldır Avrupa Yakası’nda birlikte çalışıyorduk. Çok lezzetli, çok tatlı, çok güzel anılarımız var. İnanamıyorum ama bir yerde bunun tesellisi yok. Böyle bir usta bir daha gelmez diye düşünüyorum.

Sarp Apak: Ben de hocayla aynı sahneyi paylaşma şansını elde ettim, çok şey öğrendim. Onu tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum başımız sağolsun.

Yıldırım Öcek: Çocukluğumdan beri büyük bir keyifle izlediğim hayranı olduğum ustayla birlikte oynama onuruna eriştiğim için ben kendimi çok şanslı hissediyorum. Hepimizin başı sağolsun. Vergi konusuna gelince kültüründe vergisi olur mu diye sormadan geçemiyorum.

Timur Acar: Benim için çok kısa bir dönem oldu Gazanfer Hoca ile çalışmak... Son dönemlerde katıldım diziye. Ama gerçekten de bu mesleğe başlamamızdaki en önemli insanlardan biriydi. Ve onunla kısada olsa çalışmak benim için gerçekten gurur verici bir şey. Gerçekten de oturduğu yerden büyük bir enerjiyle bizimle oynuyordu. Tanıştık ve şimdi de buradayız. Kendisi her zaman bizimle birlikte olacak.

Hakan Yılmaz: Genç kuşak olarak o kadar şanslı hissediyorum ki ben kendimi... Gazanfer Hoca’yla çalışmaktan dolayı. Oturduğu yerden sadece koltukta oturarak büyük oyunculuğuyla hepimizi tokatlıyordu öyle büyük bir oyuncuydu. Kuliste de kahve sigara molasında en büyük derdini anlatırdı vergi borcunu anlatırdı ama hep onu sindirmeye çalışırdı. Yani çok üzgünüm çok fazla bir şey konuşamayacağım.

Bihter Özdemir: Genç ve yeni tiyatrocu olarak yaşayan bir ustayla aynı sahneyi, aynı seti, hatta ayrı iki seti, hem dizi hem sinema filminde oynamaktan çok gurur ve onur duydum. O benim babamdı.

Müjdat Gezen: 1960 yılında şehir tiyatrosunda tanıştım Gazanfer Abi’yle. Çok yardımlarını görüm. ‘Güneş reklam’ diye o zamanların bir şirketi vardı, İstanbul radyosuna Nasrettin Hoca programları yapardı. Gazanfer Abi yapardı onları. Ben Nasrettin Hoca’nın oğlu olurdum, Vahi Öz, Nasrettin Hoca olurdu. Gönül Abla’nın ablası, karısı olurdu. Bana para verirdi oradan. Sonra Paydos piyesi başladı, tam o sırada Gazanfer Özcan tiyatrosunu kurdu. Ayrılınca onun rolünü ben oynadım. Sonra birçok filmde birlikte olduk. 1960’tan bu yana, işte 50 yıla yakın bir süre geçmiş. Tabii aile dostuyduk biz, çok yakınlığımız vardı. Böyle zamanlarda ne söylenir çok da iyi bilmiyorum. Zannediyorum ki kaçakçıların vergi borcunu affeden devlet, bu vergiden kalan borcuna da herhalde bir jest yapacaktır. Olmazsa başka bir şey düşünüyoruz zaten.

Zihni Göktay: Kendisini kısa pantolondan yeni kurtulduğum senelerde seyirci olarak izlemeye başlamıştım ki bu da 50 sene oluyor. 50 sene önce seyirci olarak tanıdım, birkaç sene sonra karşılıklı oynamak nasip oldu. 105 bölüm Kuruntu Ailesi’nde karşılıklı oynadık. 26 bölüm Huzursuzlar adlı bir huzurevinde geçen dizide oda arkadaşım oldu. Aile dostluğumuz ise 40 yıldır devam ediyordu. Sahnedeki duruşuyla, özel hayatındaki duruşuyla hepimize örnek oldu. Büyük bir komedyendi. Ben kendisinden çok feyz aldım. Hem ustam, hem arkadaşım, hem de iyi bir dostumdu. Kaybetmekten çok üzüntülüyüm. Çünkü bundan 6 ay 3 hafta öncede Suna Abla’yı kaybettik biliyorsunuz. Onun acısı küllenmeden Gazanfer Ağabey daha beter bir ateş düşürdü içimize. Onun izinde yürümeye gayret edeceğiz.

Erol Günaydın: Gazanfer, ‘perde’ diyerek perdesini kapattı. Birkaç kişi kaldık. Bizler de ‘perde’ deyip kapatacağız perdelerimizi. İşte bu hallere geldik. Bir çağ bitiyor, başka bir çağ başlıyor. Gelip gidiyoruz işte. Gazanfer’i çok severdim, çok üzgünüm. Çok iyi bir dostumdu, çok büyük bir ustaydı. Böyle adamlar bir daha kolay kolay gelmez. Ancak oynadığı filmler ve dizilerde seyredeceğiz. Bundan sonra hayal perdelerinde seyredeceğiz onları.
 
Haldun Dormen: Gerçekten bir kuşak gidiyor, perde kapanıyor. Suna’dan sonra Gazanfer’in gitmesi... Gazanfer kendisine özgü müthiş bir ustaydı. Ben maalesef onunla sahnede çalışamadım. Birbirimize çok saygı duyardık. O benim oyunlarıma gelirdi, ben onun oyunlarına giderdim. Ama bir televizyon filminde, yıllar önce birlikte çalıştık. Yeri hiçbir zaman doldurulamayacak. Onun komedisi bambaşka bir komedi tarzıydı. Halkın içinden biri gibi konuşur, komedisini öyle yapardı.

Salih Kalyon: İsmet Bozdağ’ın kızı Rumeysa Bozdağ konservatuara girecek, hazırlıklar yapıyor arkadaşıyla birlikte. İsmet Bey Kemal Tahir’e soruyor: “Bu çocuklar tiyatrocu olmak istiyorlar, ne diyorsun? Ankara Devlet Konservatuarı’na mı girsinler, İstanbul Belediye Konservatuarı’na mı?” Kemal Tahir diyor ki, “Eğer tiyatrocu olmak istiyorsanız önce gidin Gazanfer Özcan Tiyatrosu’na girin, bu halkla nasıl diyalog kurulur bunu iyice öğrenin, ondan sonra canınız nereye istiyorsa oraya gidin girin...” Kemal Tahir toplumumuzu çok iyi tanıyan bir yazarımızdı. Gazanfer Ağabey de Türk tiyatrosunda özel bir dili olan tiyatrocumuz... Ama o di lde onunla beraber gitti.

Müşfik Kenter: Çok büyük bir kayıp Türkiye için. Gerçekten büyük sanatçıydı... Onunla çok çalıştık. Genellikle de seslendirmelerde çok ahbaplığımız, dostluğumuz olmuştu. Çok sevdiğim bir insandı. Dünya tatlısı bir insandı. Allah rahmet eylesin, çok üzüldüm.

Lale Belkıs: Gazanfer’i 45 yıldır tanıyorum gerek ailece, gerek özel olarak dostluklarımız oldu Gazanfer bir güldürü, bir tiyatro ekolüydü. En son telefonla konuşmamda hayatın bir oyun olduğunu söyledi. “Nasıl olsa ister boşa koy, ister doluya bu perde kapanacak” dedi. Tabii perde kapanacak ama güzel şeyler bırakmak en güzel şey. Gazanfer bize unutamayacağımız şeyler bıraktı. Huzur içinde yatsın, dostlarının kalbinde her zaman yaşayacak.

Erol Evgin: Gazanfer Ağabeyimizin kaybı Türk gösteri sanatları için çok büyük bir kayıp. Ben müzikal oynadığım yıllarda tanımıştım. 80’li yıllardan bu yana süren dostluğumuz, bir ağabey kardeş ilişkimiz vardı. Sahnede izlemekten çok büyük zevk aldığım bir sanatçıydı, bir halk sanatçısı, müthiş ölçülü oynayan bir sanatçıydı. Genç sanatçılara öğüdüm onun dizilerdeki oyunlarını izlemeleri. O kahve fincanını kullanışını, ölçüsünü, dozunu izleyin, çok şey öğreneceksiniz. Zamanlaması çok iyi bir sanatçıydı. Nurlar içinde olsun. Aynı zamanda muhteşem bir İstanbul beyefendisiydi. Çok zarif, olgun bir beyefendiydi.

Fatih Erkoç: Tüm Türkiye’nin başı sağolsun Gazanfer Özcan gibi çok değerli bir tiyatro sanatçısını kaybetmekten dolayı... Tabii ki tüm Türk insanı gibi ben de çok üzüntülüyüm. Allah’tan rahmet, geride kalan yakınlarına da sabır diliyorum. Oyunlarını izlemekten en çok haz ve zevk aldığım tiyatro sanatçısıydı. Umuyorum bütün gençlere örnek olmuştur. Ben de bir sanatçı olarak bunu söylemek zorunda hissediyorum kendimi. Vergi borcu... Bu çok gücüme gidiyor. Böyle değerli sanatçının bu durumda olmaması gerektiğini düşünüyorum. Devletin bir şeyler yapması gerektiğini düşünüyorum. Allah’tan rahmet diliyorum.

Tarık Papuççuoğlu: Şimdi onu tanıyanların hepsinin vurguladığı; Gazanfer abinin önemli bir tiyatro duayeni olduğu, hayatını ailesiyle tiyatroya adadığı. Bunların hepsi
doğru şeyler. Söyleyeceğim tek şey, tiyatronun bir disiplin işi olduğu. Komedi tarzını benimsemiş bir tiyatro grubunun ne kadar disiplinli hareket etmesi gerektiğini bize öğreten ustamızdı. Onun duruşu, Türk tiyatrosuna katkıları bana bunu öğretti. Benim bu anlamda ustam oldu. Ömrümü, yaşama biçimimi tiyatroya vakfetmiş bir insan olarak, çok önemli bir ustamı, ağabeyimi kaybettim. Huzur içinde yatsın.

“BU USTA DA BİZE CIZ ETTİ”
Şemsi İnkaya: Gazanfer abiyle ne zaman karşılaşsak, ‘seninle bir daha beraber çalışamadık Şemsi’ derdi bana. ‘Hocam inşallah bir gün çalışırız’ derdim. Haberi duyunca, birden bire hepsi film şeridi gibi gözümün önünden geçti. O ustanın seyirciye büyük bir saygısı vardı. Kadrosuna, seyirciye saygısı olmayan oyuncuyu kabul etmezdi. Çok doğru bir prensipti bu. Biz ondan çok şey öğrendik. Türk tiyatrosunun müthiş ustalarından biri daha gitti. Peş peşe gidiyorlar. Böyle duyduğu zaman insanın içi gidiyor, cız ediyor. Bu usta da bize cız etti ve gitti.

Sümer Tilmaç: Benim ustam sayılır. Yıllarca komedi dalında tiyatro yapmış, gerçek anlamda bir tiyatro sanatçısıydı. Çok üzgünüm. Büyük bir ustayı kaybettik. Başımız sağ olsun.

78 YILLIK YAŞAMINDAN...

Kimseyi üzmemek için habersiz kaldırıldığı hastanede, 78. doğumgününde hayata veda eden usta oyuncu Gazanfer Özcan, 27 Ocak 1931’de İstanbul’da doğdu. Cihangir Firuzağa İlkokulu ve Beyoğlu Ortaokulunda okuyan Özcan, Vefa Lisesinden mezun oldu.

Lisedeyken oynadığı “Hisse-i Şayia” adlı oyundaki “Bican Efendi” rolüyle tiyatroyla tanışan Özcan, Şehir Tiyatrolarının Çocuk Bölümüne katıldı.

1955’te Komedi Tiyatrosunda oynanan “Mahallenin Romanı” oyunu, Özcan’ın tiyatro yaşamının dönüm noktası oldu. Bu oyunda rahatsızlanan Reşit Gürzap’ın yerine sahneye çıkıp başarılı olunca kadroya giren Özcan, 1962’ye kadar hem çocuk tiyatrosunda, hem yetişkin oyunlarında görev aldı.

Özcan, 1962 yılında Gönül Ülkü ile evlendi ve “Gönül Ülkü-Gazanfer Özcan Tiyatrosu”nu kurdu.

1950’li, 1960’lı yıllarda çok sayıda sinema filminde de rol alan Gazanfer Özcan, uzun bir süre sinemaya ara verdikten sonra 2000 yılında çevrilen “Komiser Şekspir” filmiyle sinemaya döndü.

Pek çok dizide de rol alan Özcan, “Kuruntu Ailesi” adlı dizideki “Hüsnü Kuruntu” rolüyle tanındı, pek çok yapımda ailenin babası rolünü üstlendi. “Avrupa Yakası” dizisindeki “Tahsin Bey” rolüyle de “baba” rolünü sürdürdü.

Tiyatro, sinema ve televizyon dizileriyle unutulmaz karakterlere hayat veren Gazanfer Özcan, 1998 yılında “Devlet Sanatçısı” unvanını aldı.

Sinemada en son Mahsun Kırmızıgül’ün yönettiği Beyaz Melek filminde rol alan Özcan’ın oynadığı filmler:

İngiliz Kemal, Lawrence’e Karşı (1952), Çeto Salak Milyoner (1953), Fındıkçı Gelin (1954), Aramızda Yaşıyamazsın (1954), Şimal Yıldızı (1954), Allı Yemeni (1958), Sevdalı Gelin (1959), Garipler Sokağı (1959), Biz İnsan Değil Miyiz (1961), İki Damla Gözyaşı (1961), Utanmaz Adam (1961), Naciyem (1961), Minnoş (1961), Yedi Günlük Aşk (1961), Külkedisi (1961), Damat Beyefendi (1962), Şaka Yapma (1962), Avare Şoför (1963), Vur Patlasın Çal Oynasın (1970), Çılgın Yenge (1971), Televizyon Çocuğu (1975), Tokmak Nuri (1975), Ah Nerede Vah Nerede (1975), Dam Üstüne Çul Serelim (1975), Burnumu Keser Misiniz (1992), Komiser Şekspir (2000), Keloğlan Kara Prens’e Karşı (2005), Beyaz Melek (2007).

Gazanfer Özcan ayrıca, Kuruntu Ailesi, Başımıza Gelenler, Baba ve Avrupa Yakası dizilerinde rol aldı.

27 Ocak’tan itibaren kalp yetmezliği ve iskemik serebral vasküler hastalık tanılarıyla tedavi gören Gazanfer Özcan, 13 Şubat’tan bu yana da yoğun bakımda takip ediliyordu.

KÜLTÜR VE TURİZM BAKANI GÜNAY: DEVLETİN YANLIŞINDAN KAYNAKLANAN BİR MAĞDURİYET VARSA, BUNU DA GİDERMEYE ÇALIŞIRIZ

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Gazanfer Özcan'ın tiyatroyla özdeşleşmiş bir isim olduğunu ifade ederek, Özcan'ın bir anlamda ayakta, sahnede öldüğünü söyledi.

Günay, Gazanfer Özcan için Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Camisi'nde düzenlenen törenden ayrılırken, AA muhabirinin sorularını yanıtladı.

Gazanfer Özcan'ı ilk kez üniversite öğrencisiyken izlediğini belirten Günay, ''Üzerinden yıllar geçti, o gün bugün ilgiyle, sevgiyle izleye geldim'' diye konuştu.

Özcan'ın son zamanlarda yaptığı televizyon çalışmalarının, halkın onu bir kez daha tanımasına ve sevmesine vesile olduğunu dile getiren Günay, şunları kaydetti:

''Gazanfer Özcan tiyatroyla özdeşleşmiş bir isimdi. Bir anlamda ayakta, sahnede öldü. Rahatsızlığı vardı ama hepimiz onu ekranlarda ve sahnede bir kez daha görmeyi beklerken vefat etti. Bir anlamda, sanatçıya yakışır bir ölüm oldu. Rahmetle anıyorum. Bu kalabalık cenaze töreninde onu herkesin sevdiği belli oldu. Sevenleri ve ailesine başsağlığı diliyorum.''

Bakan Günay, ''Gazanfer Özcan'ın, vefatının ardından ve bugün törenlerde, tiyatrosunun vergi borcu nedeniyle sıkıntılar yaşadığı dile getirildi. Bu konuda neler diyeceksiniz?'' sorusu üzerine, şöyle konuştu:

''Sanıyorum bazı arkadaşların, yanlış arama konusunda özel bir gayreti var. Bu tartışmalar 2005-2006 sezonuyla ilgili. Şimdi 2009'dayız. 2008-2009 sezonu için tiyatrocu arkadaşlarımızın talep ettiği bütün yardımları yaptık. 2007'de seçim yılı olduğu için yardım yapılmamıştı. Bu ödemeyi 2008 yılı başında gerçekleştirdik. Bu yıllarla ilgili ihtilaf yok. 2005 yılında büyük bir tartışma olmuş, 2006'da yönetmelik düzeltilerek vergi meselesi yardım kriteri olmaktan çıkarılmış. 2005 yılındaki bir tartışmanın 2009'da dile getirilmesi, devletin sanata verdiği desteği küçültmek, göz ardı etmek konusunda bir niyetin ifadesi olarak gözüküyor. Devletin yanlışından kaynaklanan bir mağduriyet varsa, son zamanlarda sanatçı dostlara gösterdiğimiz yakın duygularla bunu da gidermeye çalışırız.''

ÖZCAN'IN CENAZESİ, MARMARA ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ CAMİSİ'NDE KILINAN CENAZE NAMAZININ ARDINDAN KARACAHMET MEZARLIĞI'NDA DEFNEDİLDİ