Sahipsiz kalan bir cenazenin öyküsü

Ahmet Hakan'ın köşe yazısından ilgil kısım şöyle;

Akşam saatleriydi.

Telefonum çaldı.

Sedat Ergin, heyecanlı bir ses tonuyla şunları anlattı:

*

“Çok alakasız bir yerden öğrendim. Nur Vergin vefat etmiş. Kimsesi yokmuş. Cenazesi iki gün evde kalmış. Çilingir marifetiyle evinin kapısı açılmış. Polis iki gündür yana yakıla Nur Vergin’in bir yakınını arıyor, bulamıyormuş. Cenaze ortada kalmış.”

*

Haberi aldığım anda şoke oldum.

O Nur Vergin ki...

90’ların görüşlerine en çok başvurulan siyasetbilimcilerinin başında gelirdi.

Entelektüel formasyonuyla her zaman öncü fikirleri seslendirirdi.

“Paneller devri”nin vazgeçilmez isimlerindendi.

Laiklik tartışmalarının en önemli aktörlerindendi.

Sayısız talebe yetiştirmişti.

Akademinin en popüler, en parlak, en ilginç hocalarındandı.

*

Aldığım haber üzerine şu üç şeyi yaptım:

*

BİR: Nur Vergin’e yakın olabilecek tüm arkadaşlarımı aradım.

*

İKİ: Konuyla ilgilenebilecek yetkilileri haberdar ettim.

*

ÜÇ: Hürriyet İstihbarat’ın olayı haberleştirmesini istedim.

*

Gece yarısına doğru yeni bir haber aldım.

Mesele halledilmiş.

Nur Hanım’ın bir yeğeni varmış, o bulunmuş ve cenazenin ortada kalması sorunu hallolmuş.

*

Ve ertesi gün...

Çok ama çok şaşırdığım bir gelişme yaşandı.

*

Olay şuydu:

*

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Nur Vergin’in cenaze törenine katılıyor ve törende ayrıca Nur Vergin’le ilgili enteresan tespitlerle dolu bir konuşma yapıyordu.

Anlattığım tüm bu hikâye...

Yaklaşık 12 saat içinde gerçekleşti.

*

Sahipsiz kaldığı için kaldırılamayan bir cenazeden...

Ülkenin Cumhurbaşkanı’nın katıldığı bir törenle kaldırılan cenazeye...

*

Hayatın ilginç olduğunu biliyorduk.

Meğer ölüm de ilginçmiş.

Hürriyet