Ölümün de güzel bir yüzü vardır

Bir başka bakış her zaman mümkün.... Bu dünyada insanın en büyük emeli mutlu olmak, hayatın tadını çıkarmak değil de nedir? Bütün didinmeler, çırpınmalar bunun içindir.
Acaba bunun da bir formülü var mıdır? Neler yapılmalı, nelerden kaçınmalı ki insan hayatın tadını çıkarabilsin?

Hz. Ali, “Nasıl bakarsan öyle gürürsün” der. Gözüne siyah bir gözlük takan kimsenin, çevreyi beyaz, güzel, parlak gösteren bir gözlük takan kimse gibi sevimli, güzel görmesi nasıl mümkün değilse güzel görmesini, güzel düşünmesini bilmeyen insanın da hayattan tat alması mümkün olmaz.
ÖLÜMÜN GÜZEL YÜZÜ

Düşünebilen, dünyadaki pozisyonunu her an nazara alabilen bir insan için herşey öğüt verir insana. Ölüm bile. Güzel görebilen insan için ölüm de o çirkin, korkunç, sevimsiz yüzünü atar, güzelleşir, sevimlileşir.
Kur’ân’da “O, ölümü de, hayatı da yarattı”1 buyurulmuyor mu? Öyleyse Allah’ın yarattığı birşey kötü olamaz. “Güzelden gelen güzeldir.” Hayat güzeldir. Çünkü Allah yaratmıştır. Ölüm de güzeldir. Onu da yaratan Allah’tır. Tesadüfen, rastgele, gelişigüzel, kendiliğinden oluveren bir olay değildir.
Ölüm fiili rahmeti, şefkati, sevgisi, bağışı, lütfu, ihsanı, ikramı, hikmeti sonsuz olan Allah’ın izin ve takdiriyle olmaktadır. Öyleyse böylesine güzel sıfatların sahibi bir Zattan kötülük gelemez. Mektûbat’ta (17. Mektup) çocuğu ölen bir kişiye taziyet makamında şu meâlde hakikatler hatırlatılır: “Vefat eden çocuk rahmeti sonsuz bir Yaratıcının yaratığı, kulu ve sanat eseridir. Ebeveynine bir arkadaş olarak, nezaretlerine verilmiş, ona hizmet etmektedirler. Ebeveynine bu hizmetlerine karşılık peşin bir ücret olarak da lezzetli bir şefkat vermiş. O halde binde dokuz yüz doksan dokuz hisse sahibi o merhameti sonsuz Yaratıcı rahmet ve hikmetinin gereği olarak o çocuğu senin elinden alsa, hizmetine son çekse, görünüşte bir hisse ile hakiki bin hisse sahibine karşı şikâyeti andıracak bir tarzda ümitsizce hüzne düşmek ve feryat etmek inanan bir insana yakışmaz.2
“Niçin Yaşıyoruz?” isimli çalışmamızda ölüme genişçe yer verdiğimiz için* burada birkaç kısa açıklamayla yetineceğiz.
Görüldüğü gibi iman gözlüğüyle bakıldığında ölümün çirkin yüzü arkasındaki sevimlilik, canayakınlık hemen görülür. Allah’ın halili, yani dostu olan Hz. İbrahim’e Azrail gelip canını almak istediğinde, 'Hiç Dost dostun canını alır mı?' demekten kendini alamamış. Bu tavrı karşısında şaşıran Azrail Aleyhisselâm Cenâb-ı Hakka durumu arz ettiğinde, 'Hiç dost Dostuna kavuşmak istemez mi?' diye söylemesini istemiş. Ölümün bu güzelliğini gören Hz. İbrahim hemen canını teslim etmiş.
Ölüme bu gözle bakan âlim, mütefekkir Sahabî Ebu’d-Derda, “Ölümü severim” der. “Çünkü ölüm beni çok sevdiğim Rabbime kavuşturur.” Ölüm ansızın gelmediği için bağışlanan her gün ve geceyi de ona hazırlık için büyük bir fırsat ve nimet bilir.
Mevlânâ’nın ölümü, şeb-i arus, yani Sevgiliye kavuşma gecesi olarak gördüğünü biliyoruz.
Bütün Allah dostları ölümü hep böyle görüp İlâhî davete zevk ve şevkle icabet etmişler.
Ölümün sevgililer Sevgilisi Cenâb-ı Hakka olduğu gibi diğer dost ve sevgililere kavuşma yönü de var. Büyük İslâm âlimi Bediüzzaman özetle der ki: “Kabir âlem-i âhirete açılmış bir kapıdır; arka ciheti rahmettir, ön ciheti ise azaptır. Bütün dost ve sevgililer, o kapının arka cihetinde duruyorlar…
“Eğer İmam-ı Rabbanî Ahmed-i Farukî bugün Hindistan’da hayattadır diye ziyaretine bir davet vukubulsa, bütün zahmetlere ve tehlikelere katlanarak, ziyaretine gideceğim. İncil’de Ahmed, Tevrat’ta Ahyed, Kur’ân’da Muhammed ismiyle anılan İki Cihanın Güneşi, kabrin arka tarafında milyonlarca Farukî Ahmedler ile birlikte bulunmaktadır. Onların ziyaretlerine gitmek için niye acele etmiyoruz?”3
Sözler’de de şöyle diyor: “Ey nefis! Başta Habibullah, bütün ahbabın kabrin öbür tarafındadırlar. Burada kalan bir iki tane ise onlar da gidiyorlar. Ölümden ürküp, kabirden korkup, başını çevirme, merdâne kabre bak, dinle ne talep eder. Erkekçesine ölümün yüzüne gül; bak, ne ister.”4
Bilal-i Habeşî (r.a.) ölüm döşeğindeyken, hanımı, “Vay onun üzüntüsüne!” diye inlediğinde, “Hayır!” demişti. “Ne mutlu ona, sevincine, demeni beklerdim. Çünkü yarın dostlarla, Hz. Muhammed’le ve Ashabıyla buluşacağım.”5
Şems-i Tebrizî birgün bir cenazeye rastladığında, “Keşke onun yerinde ben olsaydım, ben defnedilseydim!” demişti. “Hayattan bıktınız mı? Sizi bezdiren birşeyler mi oldu?” dediklerinde de şu cevabı verdi: “Âşıklar bir an önce maşuklarına kavuşmak isterler. Dünya sıkıntılarından bıktığım için değil, maşukum olan Rabbime kavuşma iştiyakımdan dolayı böyle söylüyorum.”

 

Demek ölümden korkulmamalı, ürkülmemeli.

 

 

Peki, ölümden kim korkar, kim ürker?

 

 

Ölümün mahiyetini bilmeyen ve gideceği yere hazırlıklı olmayan insan. Tıpkı suçlu insanın mahkemeden, hapishaneden korktuğu gibi. Emevî halifesi Süleyman bin Abdülmelik, İslâm büyüğü Ebû Hazim’e sormuş, “Niçin biz ölümü sevmiyoruz?” diye. Cesur bilgin şu karşılığı vermiş: “Çünkü siz âhiretinizi harap edip dünyanızı imar ettiniz. Mamureden harabeye gitmeyi kim ister?”

 

 

Şaban Döğen

 

 

Not: Bu metin Şaban Döğen'in Hayat Nasıl Güzelleşir adlı eserinden alınmıştır.  Yazarın diğer yazılarını ve mutluluğun formülünü bu kitabı edinerek bulabilirsiniz...

 

 

 

 

 

 

Kitabın Adı. Hayat nasıl Güzelleşir

 

 

Yazarı: Şaban Döğen

 

 

Renkli Resimli olan kitabın kapağının resmi ve iç sayfa tasarımından bir örnek yukarıda yer almaktadır. Kitabın içinde yer alan konular ise aşağıda sıralanmıştır:

 

 

İçindekiler

 

 

 

 

 

 

Önsöz

 

 

Bir başka bakış

 

 

Hissederek yaşamak

 

 

Güzel görebilmek

 

 

İki başlı insan

 

 

Güzelliklerle dolu bir dünya

 

 

İbretler dünyası

 

 

Güzellerin güzel yüzleri

 

 

Güzelliğin artması

 

 

Güzeli görebilmek

 

 

Güzeli sevmek

 

 

Çirkinliklerdeki güzellik

 

 

Belâların hatırlattıkları

 

 

Büyük acı ve felâketler

 

 

Sıkıntılar karşısında

 

 

Kötülükten çıkan iyilik

 

 

Bazan yokluk da bir nimettir

 

 

Herşeyde bir hayır var

 

 

Öğüt almasını bilen için

 

 

Kaderin adaleti

 

 

Şeytanın yaratılış sırrı

 

 

Hastalıklardaki rahmet

 

 

Ölümdeki güzellik

 

 

Güzellikler perdelenirse

 

 

Farkında olmadığımız zenginliklerimiz

 

 

Allah bizi seviyor

 

 

Nimetin kadri

 

 

Bekleme salonu

 

 

Evren denen kitap

 

 

Şaşırtmaz kılavuz

 

 

Bekleme salonu

 

 

Anlamlı hayat

 

 

Hayat nasıl güzelleşir?

 

 

Tükenmez hazine

 

 

İyiliklerin adamı

 

 

Yaptıklarımızın karşılıkları

 

 

Belâ kesilen duygular

 

 

Bakışlar

 

 

Keşkesiz bir dünya

 

 

Çekim merkezi

 

 

Çetin sınav

 

 

“Keşkesiz” bir dünya

 

 

Şoke eden eser

 

 

Büyük ıztırap

 

 

Bitmez tükenmez çaba

 

 

Son gün