'Sağcılar gazeteci olamaz'

CNN Türk'te Taha Akyol'un yerine Mehmet Ali Birand'ın getirilmesinin ardından Doğan Grubu ile ilişkileri sıkı tutan Oray Eğin, Akyol'u ağır eleştirdi.

'Sağcılar gazeteci olamaz' 'Namaz kardeşliği' gibi ifadelere yer veren Oray Eğin, Mehmed Ali Birand'a da göz kırptı.

İşte Oray Eğin'in bugünkü yazısı:

Yaratıcılığa düşman  
Ufuk Güldemir, onun adından her bahsetmesi gerektiğinde “Abdi İpekçi’nin katili Mehmet Ali Ağca’nın cebinden çıkan Hergün gazetesinin Genel Yayın Yönetmeni” tanımlamasını eklemeyi ihmal etmezdi. Bu tanımı adının önünde taşıyan kişi Taha Akyol; ideolojik bir farklılık vurgulanıyor elbette. Hayat ne garip, o Taha Akyol ne zamandır Abdi İpekçi’nin gazetesinde yazıyor.

Ancak doğrusu bu tanımlamanın bambaşka bir anlamı olduğunu da düşünüyorum. Sanki biraz da “Sağcılar gazeteci olamaz” önermesini de içinde barındırıyor: Sağcılar polis, asker, devlet memuru olur, gazeteci değil. Kuşku duymak, soruşturmak, merak etmek sağcı öğretinin yetiştirdiklerinde bulunmayan özellikler.

Nitekim, Taha Akyol’dan da olmadı işte.

Geçmişte Tercüman’ı yönetirken, zamanının en parlak gazetelerinden birini mahvetmişti. Tam CNN Türk de elden gidecekti ki dün Doğan Grubu’nda yaşanan hareketlilikle Taha Akyol kendisinin de daha rahat edeceği bir noktaya çekildi.

“Mehmet Ali Birand olmaya çalışıyor” diyordum bir süredir. Çankaya Köşkü Müzesi’ni gezmişti “araştırmacı gazeteci” olarak, en son 1915 hakkında bir belgesel yaptı. Hepsi vasat, sıradan işler. Zaten Taha Akyol sırıtıyordu; elinden gelmediği ortadaydı.

Tıpkı kanal yönetmenin de pek elinden gelmediği gibi. Çoktandır, pek bilmediği ve öğrenmemekte direndiği bir işe bulaşmış, ama hiç kimseye de yer açmamak için o koltuğa sıkı sıkıya sarılmıştı.

Son aylarda rastgele CNN Türk’ü açtığımda karşımda hep onu buluyordum: Gün içinde haber almak isterken, bültenlerde Taha Akyol’un özel “dosyalarının” tanıtımı karşıma çıkıyordu. Genellikle kendi tanıtımına ayırmıştı kanalı.

Ondan geri kalan zamanlarda ise “Küresel krizde dayanıklı tüketimin yol haritası” gibi üç-beş saatlik bir programlar, çeşitli ilçe belediyelerinin aday adaylarına ayrılan uzun kuşaklar karşıma çıkıyordu.

Beyaz eşya sektörünün sorunlarını tartışmak CNN Türk’te olacak şey mi?

Ama onun dönemi devlet televizyonunda bile olmayan bir KİT’leşmeydi; sağcı Taha Akyol, memur televizyonu haline getirmişti CNN Türk’ü.

En önemli günahı da şu oldu: Ekrandan yaratıcılığı uzaklaştırdı. CNN Türk’te zekice kurgulanmış, merak uyandıran, ilgi çekici programları baltalamaya çalıştı. Ya önünü kesti ya yayından kaldırdı. Bu arada kanal 10. yılına girdi ve ancak bir-iki marka, bir-iki ekran yüzü yarattı. Rakibi NTV’yle kıyaslanmayacak bir kısırlık bu.

Yaptıkları sadece rakibi taklit etmek oldu.

Hafta sonu Deniz Baykal’ın açıklamalarını izliyordum. Konuşma bitmeden NTV yayından çıktı, CNN Türk’e dönerken içimden ‘Şimdi bunlar da çıkarlar’ dedim ve bir dakika geçmeden böyle oldu. Geçmişte de NTV’nin artıklarını “Büyük televizyoncu” diye alan CNN Türk’tü.

Çünkü Taha Akyol özgün ve yaratıcı olmayanlara kapısını açmıştı kanalın. Aynı şekilde haber ve haberciden de ürker bir yapı oluşturmuştu. O yüzden “namaz kardeşliği”ne göre kadrolar kurmuş, kendisi gibi başka “softa” kafalarla doldurmuştu kanalı.

Bilindik, sıradan, eski ve vasat isimler... Bu yüzden de CNN Türk ekranı hep aynı insanların konuştuğu, aşağı yukarı aynı sözleri söylediği bir tutucu platforma dönmüştü. Herhangi bir sorgulamanın, haberciliğin olmadığı...

Cumhuriyet Mitingleri’nde yayına girmemişlerdi mesela. CHP-DSP ittifakı açıklandığında, Taha Akyol’un Bülent Arınç söyleşisine ara vermemişlerdi.

Zannedersem Taha Akyol’un yönetminde gazetecilerin ne yaptığından çok Akif Beki’nin talimatları daha önemliydi.

Peki neden bu kadar ısrarcı oldu?

Çünkü vasatın iktidarını yaşıyordu Taha Akyol. Eşi dostuyla, beraber namaz kıldığı dostlarıyla kendince bir düzen kurdu. Kimsenin önünü açmadan, kimseyi parlatmadan, doğrunun “korkaklık” olduğunu düşünerek. Çünkü kendileri bu şekilde varoluyorlar.

Bu Türkiye’deki medya yapısıyla ilgili bir sorun. Taha Akyol sadece bir örnek. Kendi başına bir önemi de yok. Ama bir sistemin işleyişini anlamak açısından önemli.

Yorumculuğuna, entelektüel birikimine laf edemem ama yöneticiliği sadece medyada yaratıcılığın öldürülmesine katkıda bulundu.

Şimdi CNN Türk’ü devralan Mehmet Ali Birand ve Ayşenur Arslan’dan televizyon ekranına “yaratıcılığı” geri getirmesini bekliyorum bir izleyici olarak.

Oray Eğin / AKŞAM
oray.egin@aksam.com.tr