Çirkinlik öyle bir dereceye geldi ki, düne kadar bu ve benzeri çirkinlikleri görmezden gelen bazı medya mensupları bile “Artık yeter” diyor.

‘Saygı duruşu’ yapmak isteyenler için yüzlerce başka programlar zaten var. Arzu eden o programlarda bu ‘duruş’larını yapsın, ama Hz. Muhammed’in (asm) rahmetle hatırlandığı bir programda böyle ‘yanlış duruş’lara ihtiyacımız yoktur.

Müslüman olmayan bazı iş adamlarının (Microsoft’un sahibi Bill Gates gibi) hayır hasenat işlerine milyar dolarlar ayırdığını duyuyoruz. Peki, daha fazlasını Müslüman iş adamları yapması gerekmez mi?

Ciddî bir krizle karşı karşıya olduğumuz belli. Bu krizin en az hasarla atlatılması için mümkün olan her çareye müracaat edilmeli.

Gerek Suriye ve gerekse bütün komşu ülkelerimizin hür ve demokrat olması için elimizden geleni yapmalıyız, ama bunu yaparken kılı kırk yarmak durumundayız.

Tabiî ki Türkiye’nin övülmesinden gocunacak değiliz. Ama bu övgüler hakikati ne ölçüde yansıtıyor?

“Niçin okula başörtümle gidemiyorum?” sorusunu ilköğretim ve liselerde okuyan kızlarımız soruyor. Bu soruya makul, ikna edici, ‘çağdaş’ bir cevap verebilen idareci ve siyasetçimiz var mı?

Türkiye’de yaşadığı halde hakikatlere “Fransız kalan” yüzlerce, belki de binlerce gazeteci, siyasetçi ya da “aydın” görünce Le Monde Diplomatique yazarı Alain Gresh gibilerin sayısının artması için duâ etmek gerektiğini hissediyoruz.

Onlar alkollü ve alkolsüz olduklarını iddia ettikleri içkilerin reklâmlarını “İçip içip çalışmaya gidiyoruz” (Hürriyet, 18 Temmuz 2011) diye yaptıkça, biz de Türkiye’yi idare edenlere kızıp kızıp yazıyoruz..

Eğitim uçuşu yapmak için uçağa binen ve düşmekten korkan askere komutanı şöyle demiş: “Merak etme ve korkma. Hiçbir uçak havada kalmaz.”

Bir ‘anne’ye “Başörtündeki iğneyi çıkar” demek neyin nesi? Bu şekilde davranarak mı “devlet millet kaynaşması” temin edilecek? Türkiye’yi idare edenler bu meseleleri ‘önemsiz meseleler’ olarak görmesin.

AB üyeliği ya da o üyeliğin şartlarına uygun sosyal ve siyasî hayat seviyesi Türkiye’nin ihmal etmemesi gereken hedeflerdir. Bu konudaki ihmalimizin faturasını ödüyoruz...

AB yolundaki ‘uyum paketleri’ bir an önce hatırlansın, hazırlansın ve açıklansın. Bu yapılırsa; kanunsuz başörtüsü yasağı da sona erer, yeni ve sivil bir anayasaya da kavuşuruz inşâallah.

Elinde silâh bulunduran ‘resmî darbeciler’in çok büyük kabahati olmakla birlikte, darbeye zemin hazırlayan, karşı çıkmayan ve susan ‘sivil’lerin de hatasını görmezden gelemeyiz. Bünyeyi içten çürüten bu anlayışın, ‘darbeci anlayış’dan daha tehlikeli olduğunu da tesbit etmek lâzım.

Önümüzdeki günler, bilhassa ‘karma eğitim’in daha fazla tartışılacağı günlerdir. Bu haklı taleplerin dikkate alınmasını ve ‘derin yara’ların tedavi edilmesini Türkiye’yi idare edenlerden bekliyoruz

vet, okullarımızın ve sınıflarımızın sayısı arttı; Peki aynı nisbette ‘eğitim kalitemiz’i arttırabildik mi? Sınıflardaki öğrenci sayısı azalmış olsa bile, ‘tehdit’ sayısı azaldı mı?

Gerçek anlamda ‘kalifiye eleman’ yetiştirecek kurslar niçin açılmaz? Neredeyse her sokak başında “eleman aranıyor” ilanları asanlar, bu gayretlerin yarısını eleman yetiştirmek için harcasa olmaz mı?

kese özgürlük” deniliyorsa, bu ‘herkes’in içine ‘herkes’ dahil edilsin. “Herkes” anlayışını sadece üniversite öğrencileriyle sınırlı tutmak hem Türkiye hem de dünya gerçeklerini inkâr etmeyi sürdürmek anlamına gelir.