Hıncal'ın babası da darbeciymiş!

Sırrı Yüksel Cebeci'nin köşe yazısı

Deli Fuat’ın oğlu

DARBECİ dedenin torunları, babanın oğulları ve amcanın yeğenleri de darbeci oluyor.

Geçmişteki darbeleri savunanların, ya da “yine darbe olsa” diye yanıp tutuşanların genlerinde mutlaka darbecilik vardır.
Tıpkı Hıncal Uluç gibi...

Hıncal Uluç’un babası rahmetli Fuat Uluç, “Deli Fuat” olarak tanınırdı. Toto Karaca’nın Kilis’te sergilediği bir tiyatro oyununa “Deli Fuat diye şöhreti var” diye bilet verilmemesine kızarak, tiyatro salonuna atı ile girmiş, o olaydan sonra şöhreti büsbütün artmıştı.

Alparslan Türkeş’in yakın arkadaşı olan Fuat Uluç, 27 Mayıs 1960 darbesi olduğunda, Çanakkale İl Jandarma Komutanı’ydı.

O tarihte 17 yaşında Mülkiye öğrencisi olan ve bir yandan da gazeteciliğe başlayan oğlu Hıncal Uluç ise, darbeden önce, çalıştığı gazeteden sık sık tüyüyor, “Olur mu böyle olur mu” diye ıslık çalarak yürüyen CHP’li gençlerin başına geçiyordu.

Rahmetli İsmet Paşa, “İhtilalin ne içindeyiz, ne dışındayız” demişti ama, o, “Fikir olarak da, eylem olarak da ihtilalin içindeydik” diyecekti.

Darbeci babanın darbeci oğluydu. Babasının arkadaşı darbeci Alparslan Türkeş, “Aslan Amca”sıydı.

Aslan Amcası, bir süre sonra gerçeklerin farkına vararak, “En kötü sivil idare, en iyi askeri idareden daha iyidir” demeye başlayacak, Hıncal Uluç ise darbecilikten vazgeçmeyecek, hatta 27 Mayıs 1960 darbesinin 47. yılında bile “Ben gene hala, hep 27 Mayısçıyım” diye kükreyecekti.

Yapamayan darbeci olur

HINCAL Uluç, çok istediği halde, ne futbolcu, ne basketbolcu ve ne de beyzbolcu olabilmişti.

Henüz ortaokul öğrencisiyken, müzik öğretmeni, 100 kişilik korodan sadece onu ihraç ettiği için, müzisyen olma hayalleri de başlamadan bitmişti.
Resim konusunda o kadar yeteneksiz idi ki, ilkokulda resimlerini hep kuzeni Ahmet Taner Kışlalı yapardı.

Hocası ona, Reşat Nuri Güntekin’in Vergi Hırsızı adlı oyununda başrol vermişti. Temsil sırasında, en önde oturan velilerden biri düşüp bayılınca, sahne hayatı da sona ermişti.

O, “Fevkalade yeteneksiz adamım” itirafından sonra, Bernard Shaw’ın “Yapan yapar, yapamayan eleştirmen olur” sözüne uymaya mecbur kaldığını iddia ediyor.

Bize göre ise, “Yapan yapar, yapamayan darbeci olur!”

Ellerindeki kan lekesi

HINCAL Uluç’un 27 Mayıs’ın 47. yılındaki yazılarının içeriği, cevap verilemeyecek kadar mantıksız, dayanaksız ve yüz kızartıcıydı.
Hangi aklı başında insan, alt rütbedeki bir grup subay tarafından yapılan 27 Mayıs 1960 darbesini Türk Silahlı Kuvvetleri’ne mal edebilir ve “Fransa İhtilali, dünya özgürlük tarihinde neyse, 27 Mayıs, Türkiye tarihinde odur” diyebilir?

Türkiye’deki bütün darbelerin kaynağı ve başlangıcı olan 27 Mayıs’ı savunmak, Türk milletine ve Türk Ordusu’na hakarettir. Çünkü o darbeyi yapanlar, özgürlük ve demokrasi adına, bu milletin çoğunluğunun temsilcilerine utanç verici işkenceler yaptılar, bu milletin çoğunluğunu “kuyruk” diye aşağıladılar ve bu milletin oyları ile iktidara gelmiş bir kadronun başbakanı ile iki bakanını idam sehpasında öldürdüler.

İnsan öldürmenin haklı hiçbir gerekçesi olamaz.

27 Mayıs darbesini yapanlar ve o darbeye hala sahip çıkanlar, ellerindeki kan lekesini kıyamete kadar temizleyemezler.

sirriyuksel.cebeci@tercuman.com.tr

(Tercüman)