Kürtlerin kazanımları Türkler için kayıp mıdır? Önce oturup bunun üzerine düşünelim. Irak'ta, Suriye'de ne zaman Kürtler biraz nefes alsa, rahatlasa, haklarına ve özgürlüklerine kavuşsa Türkiye'den birileri bunları 'tehdit' olarak görüyor.

Son yıllarda 'yeni Türkiye'nin en önemli özelliklerinden birisi siyasette belirsizlik döneminin kapanmış olmasıydı.

Korka korka başbakanlık da yapılmaz. Adamı serseme çevirirler; altında cuntalar cirit atar, zorla kendilerini sana cumhurbaşkanı seçtirirler, teslim olursun. Sen değil, seni korkutanlar iktidar olur.

Yani bu iş siyasetsiz çözülmez. 'Siyasetli çözüm'ün gereklerinden biri de AK Parti'nin kendi Kürtlerini bu sürece katmak. Bakın, BDP'liler vs. demiyorum; AK Partili Kürtlerin bile müdahil olmadığı, içinde yer almadığı, aşağıdan yukarıya görüş ve öneri taşımadığı bir modelde siyaset, yani temsil, diyalog, müzakere yoktur.

'Eski Türkiye'nin zinde güçleri bu manzaraya bakıp sadece keyiflenmiyorlar, aynı zamanda kışkırtıyorlar da. 'Yiyin birbirinizi' dediklerini duymuyor musunuz?

Yargı süreciyle birlikte panik başladı. Çünkü bu işin içinde olanlar biliyorlar ki 'eylem ve sorumluluk' net, kaçış yok. Özenli, dikkatli ve temiz bir soruşturma ve yargılama olmalı.

12 Eylül'ün yargılanmasında mesele sadece bir 'adalet' arayışı değil, ülkenin 'demokratik geleceği'ni sağlama alma ihtiyacıdır. Ha, adalet az iş midir?

Sarkozy, bölgede Türkiye'nin yükselen sivil ve diplomatik gücüne darbe vurmayı amaçlıyor. Bunu da İsrail'in Mavi Marmara saldırısıyla denediği gibi Türkiye'nin imajına zarar vererek ve Erdoğan'ın karizmasını çizerek yapmaya kalkışıyor. Beyhude bir iş!

İktidar sadece bir katalizördür, 'öz'ü ortaya çıkarır. Kimse 'iktidarı' suçlamasın 'iktidardakilerin yozlaşması'ndan dolayı.

Ve anladık ki, Kemalizm ölmüş de olsa Atatürk ve Atatürkçülük 'meşruiyet veya otorite' arayışında hâlâ vazgeçilmez bir işlevsellik taşıyor.

BDP kapatıldı, yöneticileri KCK'lılar gibi tutuklandı diyelim, peki 2 milyon seçmeni ne yapacaksınız?

Memlekette güzel bir bayram telaşı var. Kurbanlar kesiliyor, paylaşılıyor; hasretler kavuşuyor, dostlar kucaklaşıyor...

Sistemle başı zaten dertte olan dindarların bir başka 'sistem dışı' muhalefet olarak görülen Kürtlere muhabbet göstermesi zordu kuşkusuz.

Çünkü Arap halklarının 'Erdoğan sevgisi'nin kökenine İsrail'e gösterdiği tepkiyi koyarak yanlış bir okuma yapmak, bu okumadan da yanlış bir siyaset üretmek mümkün.

Partinin lideri kim? PKK'nın neresinde duruyor? DTK'nın içinde mi, dışında mı? KCK'nın üstünde mi, altında mı?

PKK bunun farkında. O yüzden de asıl mayını 'açılım ve kardeşlik projesi'nin altına döşüyor. Son saldırıyla hükümeti provoke ederek bu 'sorunundan' kurtulmaya çalışıyor.

Kemalist bir ordu da, halkın iktidar yaptığı siyasal güçlere karşı rejimi 'korumak ve kollamak' adına her şeyi yapabilir, buna doğrudan darbe kadar, andıçlama, fişleme, kara propaganda da dahildir!

Kürt sorununu siyaseten çözmek yerine Öcalan'la anlaşmayı deneyenler, önce Öcalan'ı destekleyip yeniden örgüte hakim hale getirmek zorundalar.