2014 Türkiye için kolay bir yıl olmadı.

Osmanlıcaya çevirecek olursak cümle şu şekli alıyor: “At değil deve değil.”

Günümüz Türkçesiyle ifâde edecek olursak “the perfect war” demek oluyor.

Üç gündür bu konuda ifâde edilebilecek şükran ve övgü duygularının muhtemelen hepsi ifâde edildi.

yasalar orada durdukça ilk fırsatda kendilerine karşı ve en gaddarca bir tarzda kullanılacağını bilmiyor olamazlar! Bu iş yüzde 50’yle de olmazsa yüzde kaç lâzım acabâ?

Bizim tam 364 tâne kapı gibi general ve amiralimiz var! Bir tânecik daha ekleseler yılın her gününe bir amiral yâhut general düşecek!

Böylesine seviyesizce bir soru sormak kendini bilmezliğini gösteren muhâlefet liderine verilebilecek yegâne cevab herhalde şu olabilir:

Eğer “senin” katliâmın “benim” katliâmım şeklinde bir ayrım yapmamak, dünyâdaki en “ayıb” şeylerden biri olduğunu kabûl etdikleri “Ermenilik” ise BEN DE ERMENİYİM, hem de sapına kadar ÖZBEÖZ ERMENİYİM! Var mı bir diyeceğiniz, a odun kafalılar?

Tabii Allâhın ne istediğini tabii netîceten ancak Allah bilir ama İsrâil’in ne istediğini bilmek için zannımca o kadar yukarılara çıkıp aranmaya gerek yok!

Yâni ben diyorum ki Türkiye Kemalist olmadığı halde sanki Kemalistmiş numarası yapıyor.

Öyle şaşkın şaşkın yüzüme bakmayınız, lütfen! Sizler Kemalizm’i hâlâ ber-hayat mı sanıyorsunuz?

Yanlış teşhis ve dolayısıyla yanlış tedâvî hastanın ölümüne yol açabilir. En azından ciddî hasarlara.

Benim tahmînim pek de uzak olmayan bir gelecekde Ortadoğu haritasının önemli ölçüde değişebileceği yönündedir.

İsrâil’e yaranacağım diye Türkiye’ye böylesine yüklenmek de aşağılık duygusunun bir diğer tezâhürü değil mi?

Beni tebessüm etdiren AK Parti’nin bu kararla şerîatı hakıykaten getirmiş olması! Zîrâ, Kemalist ideolojiye göre olmayabilir ama, şerîate göre gayrı-müslîmin hakkı da kutsaldır!

teorik olarak PKK’yı Türkiye’nin satın alması dahî mümkindir ama dış politikasının ana hedefi komşularla “sıfır problem” ve “istikrâr” olan Türkiye, son kullanım târihi zâten geçmiş bulunan PKK’yı alıp da ne yapsın?

Bence politik iktidar, milletin zekâsıyla düpedüz alay eden bu kadroyu bizzat hizâya sokmakla “mükellef”dir! Bunu yurddaşına borçludur!

Eğer dün yazı günüm olsaydı muhtemelen ben de yeni kabineye dâir görüşlerimi belirtecekdim. Ama yayınlanan onca yazıdan sonra sâdece bir yurddaş sıfatıyla bu ekibi olumlu bulduğumu söyleyerek keseyim.