Irak'a kaçan Suriyeli Kürtler dönmek istiyor

Suriye'de devam eden iç savaştan ve PKK'nın bu ülkedeki uzantısı olan PYD'nin silahlı kanadı YPG ile El Kaide bağlantılı El Nusra arasındaki çatışmalardan kaçarak, 9 aydır Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nin kontrolünde bulunan Duhok şehrine yakın Faida Beldesi yakınlarındaki Domiz kampında hayatlarını sürdüren ailelerin çoğu yeniden Suriye'ye dönmek istiyor.

25 BİN KİŞİLİK KAMPTA 60 BİN KİŞİ YAŞIYOR

25 bin kişinin yaşayabileceği kampta yaklaşık 60 bin kişi barınıyor. Bu ailelerin büyük bir kısmı artık savaşın bitmesini ve biran önce ülkelerine dönecekleri günü heyecanla bekliyor. Suriye'deki kötü yaşam koşullardan, fakirlikten kaçarak Domiz kampına sığınanlar, kamptaki koşullara uyum sağlamaya başlarken; çatışmalardan kaçıp kampa sığınanlar ise biran evvel ülkelerine geri dönmek istiyor.

"ÇOCUKLARIMIN OKULA GİTMESİ GEREKİYOR"

Market işletmecisinin eşi de 4 çocuğunun olduğunu ve bunların okula başlaması gerektiğini ifade ederek, "Benim 4 çocuğum var. En büyük sorunumuz çocukların hepsi küçük ve okula başlamaları lazım ama yoğunluktan dolayı, daha kayıtlarını bile yaptıramadım. Çocuklarımın okumasını istiyorum çünkü çocuklarım Suriye'de okula gittiklerinde hep başarı belgesi alıyorlardı" diye konuştu.

"VATANIMIZA, TOPRAKLARIMIZA GERİ DÖNEK İSTİYORUZ"

Nidal Kenan Şaviş adlı bir başka mülteci ise, "Açlık ve sefaletten, fakirlikten kaçıp bu kampa sığınmadım. Savaştan ve El Nusra'dan kaçtım. Benim işim çok iyiydi. Hatta ben Suriye'nin başkenti Şam'da bulunan bir restorantta işletme müdürlüğü yapıyordum. İşim çok iyiydi ama El Nusra çetesinin attığı bir havan topu yaşadığım eve isabet edince, çocuklarımı alıp ardımda herşeyimizi bırakarak, ülkemizi terkettik. Ben biran evvel bu savaşın bitmesini ve doğup yaşadığımız topraklarımıza, vatanımıza geri dönmek istiyorum" diye konuştu.

MARKETÇİ MEMNUN

Adını açıklamak istemeyen ve kampta market işleten bir Suriyeli, "Suriye'deki açlık ve işsizlikten dolayı kaçarak buraya geldim. Suriye'de iç savaş başladıktan sonra tamamen işsizlik başladı ve artık tamamıyla fakirlik başladı, bu yüzden de kaçmak zorunda kaldık. Buraya geldikten sonra parası olan bir akrabam bana para vererek bu küçük dükkanı açtım ve hayatımı sürdürmeye başladım. Allah'a şükür durumum iyi, hatta savaş biterse dahi burada kalmayı düşünüyorum" dedi.