.

,

CHP’nin son kurultayındaki sayıklamalar, PKK’nın hendeklerdeki son çırpınışları, TV’lerde, medyada kamuoyu oluşturma çabaları, kendilerine akademisyen diyenlerin bildirileri, onları destekleyenlerin açıklamaları artarda geldi.

Gazetecilere telefonda “geldiğiniz zaman zili çalın, kapıyı kırmanıza gerek yok” dedi.

Yüzde doksanı Müslüman olan ülkemizde Batı’nın valesi solcular, Paris olayından sonra büyük bir iştahla “İslam terörü” sözünü dillerine doladılar.

Suriye ve Irak’taki dış gelişmeler sonucunda ve devlet içindeki bazı işbirlikçilerin özel gayret ve desteğiyle PKK dönüştürülerek Türkiye’nin karşısına yeni bir dış düşman olarak çıkarıldı.

2013 yılına geldiğimizde Türkiye seçimler dönemine girdi.

Bazı çevrelerde seçim sonrası için yeni bir hareketlilik başladı.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Ermeni soykırımı iddiasının reddini fikir özgürlüğü içinde kabul eden son kararı ile adalet yerini bulmuştur.

‘Milli benim, ben’ sözlerinin anlamı nedir?

‘Çözüm sürecini bitiren kimdir?’ sorusuna verilecek cevap sanıldığı kadar basit değildir.

Türkiye’de 2 milyondan fazla Suriyeli sığınmacı varken 500 milyonluk Avrupa Birliği 150 bin kişi için birbirine girmiş durumda.

İran rejimi, ABD’nin 2003 yılındaki Irak müdahalesinden sonra bölgesel bir jandarma rolüne pek hevesli.

Teröre karşı devam eden operasyonlara çelme takmak isteyenler ısrarla “90’lara geri mi dönüyoruz?” sorusunu soruyor.

Ne zaman ki Türkiye Ortadoğu’da varlık göstermek ister, Almanya devreye girer.

İran’la yapılan nükleer görüşmelere paralel olarak son 5 yıldır ABD ile Ruhani yönetimi arasında gizli bir diplomasinin sürdüğü biliniyordu.

Türkiye’de Gezi’den beri Doğan Medya eliyle tırmandırılan terör ortamı hedef gösterdiği milli medyaya bomba atılması girişimine kadar uzandı.

İki kere iki dört eder.