Bir gün bir rastlantı, emekli yaşlı gemici; papağanı da olan genç bir imamla tanışmış, Bir süre havadan sudan konuştuktan sonra, laf dönmüş dolaşmış papağanlara gelmiş.

Beytan Altıntaş, saatin altına da; altın tozu renginde, yatay ve ince uzun bir çerçevenin içine: “Bazen işler TERS gider” diye yazmış. “TERS” sözcüğünün “E” harfiyle “S” harfini de “ters” yazmış.

Siyasetçilerin de zaman zaman, bazen de sık sık; paçalarıyla kıçlarının tutuştuğu çok oluyordu. Kendilerince “siyasal bir hüner” göstermeye çalışırken, yana yana kül olup gidiyorlardı.

Bakalım açıklanacak gizli belgelerde, “örtülü ödenek”lerin nasıl kullanıldığı da belirtilecek mi?

Türk medyasının duayen kalemlerinden, Çetin Altan, 84 yaşına basarken neler düşündüğünü bugünkü köşesine yansıttı.

Necip Fazıl, Salaklık bulaşıcıdır, derdi; salak birinin yanında, sen de salaklaşmaya başlarsın. Salaklığın bulaşmasını önlemek için de, bir aşı bulunabilir mi acaba; ...

Siyasal parti liderleri, nedense 80 yıllık “Devlet Bütçeleri”nin nerelere harcandığı ile nelerin ihmal edildiğinin hiç üstünde durmuyorlar...

Enerji kaynakları alabildiğine bollaştığında; “yalan”ın getirisi, rantı, bir “savunma kalkanı” oluşu da biter. Çünkü yoksulluk biter, çaresizlik biter, “egemenlik saltanatı” biter...

Keşke “Yeni Zelanda Adaları”nı biz keşfetsek, yahut Ay’a ilk giden biz olsaydık da; Birleşmiş Milletler’in “İnsani Gelişmişlik Endeksi”nde 79’uncu sıralara düşmeseydik.

Akla gelmeyen konular, bazen o kadar da eğlenceli olmuyor mu?

Vatana, millete, devlete, halka, şehirlere, kasabalara, köylere, mezralara hizmet aşkıyla yanıp tutuşan 59 siyasal partimizin yöneticileriyle, -artı- emekli militerlerimizin de, iğneli fıkralarla kalbini kırmamak gerek.

Caddebostan İskele Caddesi’nde, Horoz Mustafa’nın bir dükkânı var; böyle bir dükkânın bir eşi benzeri daha var mı dünyada, bilmiyorum.

Aslında içerde çift taraflı oynayacağına, şayet son 80 yılda yasaklanmış eserlerin dökümüne şöyle bir baksa, AB kriterlerinin o kadar uzağına düşmezdi.

Vazgeçtik 2 bin yıl sonrasını, 10 yıl sonrasını bile öngörme olanağımız yoktu; bendenizin ise hiç yoktu.

Oldum bittim üst düzey mevki sahiplerinin, eşlerini dostlarını, yakınlarını akrabalarını, Hazine’den geçinmeli göz alıcı koltuklara yerleştirdikleri ülkelerden birindeki bir “Bakanlar Kurulu” toplantısında; bakanlardan biri, yanındaki bakanın kulağına usulca:

Küresel ekonomik krizle, Türkiye’de de hızla yoğunlaşan işsizliğe; siyasal çatışmalar ve yaygınlaşan çalkantılar arasında, yaklaştığı söylenen Marmara depremi kaygısına, ne tür büyülerin çare olacağını bilemiyoruz.

Siyasetçilerin de, sivil - asker bürokratların da, birbirlerini suçladıkları bir ortamda; bir halk deyimi de sık duyulmaya başlandı: - Bal tutan parmağını yalar.

Bendenizin çocukluğunda Lord Byron da, Victor Hugo da, “Türk düşmanı” olarak damgalanmıştı.