Yine de beni en fazla heyecanlandıran Zagreb radyosunda Lili Marlen türküsü değil Polis radyosunda halk için çalan minibüs şarkısı oldu.

Ekmekleriyle birlikte özgürlükleri de elinden alınan insanlar niçin ve ne için bu dünyada yaşadıklarını sorgulamaya başlamışlardır. Ekmek böyledir; varlığıyla şükre, yokluğuyla kıyama hazırlar.

Akif’i asıl Akif yapan mücadeleci, aksiyoner ve eleştirel taraf her nedense gözden kaçırılmaya çalışılmaktadır.

İçerisinde bir sürü ekonomik, kültürel ve siyasi bağlantıları barındıran, sektörel tarafı yadsınamayacak kadar açık olan bir organizeye oyun demek içimden gelmiyor.

İyiliklerin formu gibi kötülüklerin formu ve ambalajı da değişebiliyor zamanla. Milenyum denilen yeni bin yılda küfür ve şirk kimsenin fark edemeyeceği yeni ve çağdaş kisveleriyle aramızda dolaşmaktadır.

Kent dindarlığı diye bir şeyden bahsediyorsanız kırsala karşı bir kent dininden bahsetmeniz de mümkündür.

Müslüman halkın yılbaşı kutlamalarını alışılagelen geleneksel muhalefet ağzına uyarak tek sebebe sabitleyip tespit etmek yerine hastalığı doğru yerde arayıp teşhis etmek daha uygun olur.

Dünyanın bir kısmında Chices (Tahtakurusu) bir kısmında Saligoman (Kirli çocuklar) gibi sıfatlarla anılan, kendini soğuğun, açlığın ve sefaletin saldırılarından korumaya çalışan kimsesiz çocuklar sizin neyiniz oluyor?

Ya bir gün bu öğrenciler tek kale oynadıkları bu oyunu çift kale oynamaya kalkarlarsa böyle bir gidişatı durdurmanın ne kadar güç olduğunu artık siz düşünün.

Bütün kalemler kırılıp, mürekkepler kuruduğunda nasıl hakikat zeval bulmaz ve ilahi mesajın kaynağı yok olmazsa, yazılı kültürün kıyıya vurduğu bir dünyada söz bekasını sürdürür.

Garip olan servet sahibi olmayı istemek değil bu serveti kendi konforu ve lüks hayatı için kullanmak ya da içten içe böyle bir niyeti besleyip şişirmektir.

Mesele bizim gibi düşünmeyen ya da inanmayan insanların gitmeleri –kalmaları değil, bizim nerede durduğumuzdur.

İffet sadece belirli organlarla sınırlı bir hassasiyetin adı değil, el ve dilin yanı sıra vefa, sadakat ve dürüstlüğün de kol gezdiği yerlerin adıdır.

Kıyafete yönelik her dayatmacı hareket dolaylı anlamda insan bedenine bir saldırıdır. .

Şu haliyle Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi dersi din-kültür, ahlak-bilgi arasında kurulmak istenen zorlama ilgiden kaynaklı bir tanımsızlık yaşamaktadır.

Yargıçlarda tarafsızlığı ve eşitliği ifade etmek üzere var olan cübbe (kimi ülkelerde peruk) zamana ve konuma göre dogmatik sübjektivizm’in somut göstergesi olabilir.

Bu memleketi on yıllardır bilgi ve feraset değil hep sloganlar yönetti. Ara dönemlerde canı yanan kuşaklar aynı zamanda sloganlarına küsmüş kuşaklardır.

Materyalist sanatkâr ve aydın, istismar, propaganda ve hâkim olduğu alanda başkalarını ezme ilkeleriyle bir kültür terörü uyguluyor."