Stratejik liderlik
Strateji ve Liderlik. Suyu çıkmış iki kelimeyi bir kitabın başlığında kullanmak biraz riskli değil mi?
Öyle de olsa, liderliğin oluşturucu öğelerinden biri de risktir. Yazar da risk almalı ki, liderlerin dünyasına girebilsin.
Strategia, generallik, paşalık. Savaş sanatıdır strateji. Osmanlıların kelimeyi sevkülceyş olarak Türkçeleştirmesi işin esasına uygundur. Kuvvetin ekonomisidir strateji; kuvvetini en iktisatlı biçimde kullanmak, boşa enerji harcamamak.
Niçin bazı siyasî organizasyonlar (beylikler, küçük krallıklar, siyasî partiler) beş on yıl yaşarken, diğer bazıları yüz, ikiyüz, beşyüz yıl yaşayabiliyor? Nasıl oluyor da mevsimlik şirketlerin mantar gibi çoğalıp battığı bir ülkede elli, yetmişbeş, yüz yıllık şirketler ayakta durabiliyor? Uzun ömrün sırrı ne? Liderlik ve Strateji ile bağlantısı var mıydı?
Boğaziçi’nde tanıdığım Amerikalı ve Avrupalı öğrenciler beni hayal kırıklığına uğrattı.Hiçbiri akıl ve zekâ bakımından bizimkilerden daha üstün değildi. Peki, madem tek tek onlardan farkımız yoktu, öyleyse neden onların ülkeleri “ileri”, bizimki “geri” idi? Yoksa bireysel zekâ/akıl ile toplumsal zekâ/akıl farklı şeyler miydi? Üniversite ve üniversite sonrası çalışmalarımda bu soru bir hafiye sessizliği içinde peşimden geldi.
Bu soruya doğrudan cevap arayan bir yazıyı okura bir tür “örgüt sosyolojisine sportif katkı” hâlinde sunuyorum. Öncelikle FB’lilerin okumasında yarar var; ardından Cimbom ve Beşiktaşlılar göz atabilir!
SB bizim modelde Stratejik Bakış anlamına geliyor. Strateji, uzun vadeli ve sürdürülebilir bir üstünlük arayışıdır. Masa başındaki bir plandan çok, iyi düşünülen fakat “üç kere iyi” uygulanmaya çalışılan bir süreç. Bu sürecin can damarı, rakibin aklını okumaya çalışmaktır!
Peki, bu üç merhale ile Liderliğin, Stratejinin ve Stratejik Liderliğin ilişkisi nedir? Buraya kadar anlatılan işin mukaddimesi. Kitap, bu ilişkiyi anlatmak için yazıldı; yönetim alanından uygulamalarla ve şirketler tarihinden öğretici örneklerle eşliğinde…
