Acı bıraktı tatlarda ve en uzun diyarlarda. Konu komşunun yemek için yemeğinin boğazına dizildiği anda keyifle evde oturarak ya da dışarda yemek yemek durumundan vazgeçeli epey olacak.

Tuzumuz mu kuru? Ne kalem kağıttan utanıyor, ne de sözcükler saklanıyor.Kalem kurşun olunca daha çok karalıyor!

Bir çocuk ağlıyor hıçkırıklarla ve ilk koştuğu kucak annesi. Anne kıymetlidir. Anneler özeldir. Anne olmayan ne kadar anlayacaktır anneliği tartışılır oda doğrudur.

Geleceğin faturasını bu çocuklara kesmeyeceksiniz biliyorum lakin onlar size oldukça kabarık bir fatura çıkaracaklar sanki.

Bizi bizden iyi tanıyanlar için anlatmak istiyorum. Nasıl örnekler varmış diyerek gözle görün veya kulağınızla duyun. Yüzeysel değil hiçbiri derinlemesine.

Hiç bu kadar zorlanmamıştım... Hem konuşurken hem de yazarken...

"Neler oluyor?" Önemli bir soru. Hayatı bir emekli kadar sınırlı yaşamak mı, yoksa cebindekine göre fazladan gelenleri biriktirmenin ya da hayat birikim kumbarasından yaşam boyu emeklilik kazanma hakkımız mı? Hangisi?

Mühürlediğimiz merhametimizi en son ne zaman ele aldık ve üzerine bina ettiğimiz inşaatları yarıladık, hatta kilitlerini açmak için geç kaldık?

Koca bir yolculuk için hazırdık ama hazırlıksızdık. Nasıl başladı ve nasıl bitti. Gençken yapılması en önemli ibadetler ve kazanımlar aklımın bir köşesindeydi.

İnsanın bir kalbi, bir de ağzı bütün söylermiş. Kimi zamanda kalp ayrı ağız ayrı konuşurmuş. Çok doğru. Daha çok yeni, içindeki şiirler taze günün en doğru yansımaları sanki.

Ne geldi? Ne geliyor şu günlerde? Son vakitlerde?

Günlerdir bahsi geçen konuların en başında gelen açılım kelimesini kutluyorum.

Geçtiğimiz günlerde iş ve cemiyet hayatının en tanınmış isimleri boşa gitmeyen çok önemli bir işte bir araya geldi ve herkese güzel örnekler sundular.

Her seferinde medeniyetin çıkış noktalarından hareket etmek ve umutla beklenen organizasyonların devamını görmek, başarılı yöneticilerle iftihar etmek beni hem duygulandırmış hem de fazlasıyla heyecanlandırmıştır.

Ne gariptir ki herkesin bir bilinçaltında yatan mıdır nedir, her zaman bir şöhret olma arzusu. Herkes beni bilsin ve tanısın isteği. Oysa bugün varız ama yarına ne olacağımızın garantisi yok, yok diye bağırmalar bile işe yaramıyor. Vay halimize mi?

“Gerçek mi? Hayal mi?”

“Yeni yıl arifesi geçti, gelen yeni yıl 2013 hayırlı, hepimize sağlık ve sıhhat versin, başta dedikodusu azalan bir toplum olmayı diliyorum…”

Havaalanlarındaki hayatlar... Kornaların içinden çıkıyorum ve derin bir sessizliğe bürünüyorum. Havaalanlarındaki hareketli insanlar ve saygısı küfre dönüşmüş otopark canavarları. Eskisi gibi değil hiçbirşey ve olamayacak da.